The Times January 08, 2007
World's tiniest country seeks new owners to fly the flag
Helen Nugent
For sale: the world’s smallest country, complete with its own passports, currency, stamps and national football team. Uninterrupted sea views and complete privacy assured. Oh, and more wind than you will ever want. Offers in the region of eight-digit sums considered.
After 40 years, the owners of the Principality of Sealand have put it on the market. They hope that investors will be lured by the island’s setting and its status as a tax haven.
But it is not exactly a dream hideaway. Sealand, which was built as a wartime fort called Roughs Tower in 1941, is a 550 sq m (5,920 sq ft) steel platform perched on two concrete towers. Accessible only by helicopter and boat, it sits seven miles (11km) off the coast of Harwich in Essex.
Its living accommodation is less than palatial — long, low buildings made of steel through which the sound of generators reverberates constantly. One American visitor described it as “unbelievably ugly”.
What it lacks in charm and climate it makes up for in a history that includes raiders, hand-to-hand fighting and a kidnapping.
In September 1967 Paddy Roy Bates, a former English major, settled there with his family. He proclaimed the island his own state and gave himself the title of prince.
A year later the Royal Navy tried to evict him. The self- professed Roy of Sealand saw them off with warning shots fired from the fort.
A judge ruled that Sealand lay beyond the three-mile limit of Britain’s territorial waters and was, therefore, outside government control.
Seven years later Prince Roy introduced a constitution and, later, a flag, a national anthem and gold and silver Sealand dollars. Finally, passports were issued to people deemed to have promoted the interests of Sealand.
In 1978 Dutch and German businessmen came to discuss a business deal and, while there, kidnapped Prince Roy’s son and took Sealand by force. He was freed in a counter-attack from the air and Prince Roy held the invaders as prisoners of war. Germany asked Britain to intervene but was told that the fortress was beyond British jurisdiction. Prince Roy eventually released the men.
Life on Sealand is now much calmer and Prince Michael of Sealand, who has been in charge since poor health led his father to hand over the reins in 1999, spends most of his time on the mainland.
Prince Michael, 54, told The Times: “We have owned the island for 40 years now and my father is 85. Perhaps it is time for some rejuvenation. Astronomical figures have been mentioned but we will just see what comes forward.”
A life on the ocean wave
# Sealand is in the North Sea, seven miles off the British coast, near Harwich
# Sealand was founded as a principality in 1967 in what were international waters
# The Sealand flag is red, white and black
# The official language is English
# One Sealand dollar is equal to one US dollar
# Passports and stamps were introduced in 1969 — there are about 300 passports in circulation
# Sealand has declared itself a free-trade zone and no customs duties or gaming restrictions are imposed
Source: sealandgov.org
8/1/2007 8:47:00 πμ (ERT)
Συντάκτης: Αθηνά Σαλούστρου
Στο σφυρί έχει βγει η Σίλαντ, το μικρότερο κράτος του κόσμου, που αποτελείται από μία παλαιά στρατιωτική πλατφόρμα 550 τ.μ. στ’ ανοικτά της Αγγλίας στη Βόρειο Θάλασσα, 20 χρόνια μετά την ίδρυσή του από τον εκκεντρικό Βρετανό εκατομμυριούχο Ρόι Μπέιτς, που απέκτησε την έκταση το 1967, αναφέρει σε σημερινό της δημοσίευμα η βρετανική εφημερίδα Times. Το πριγκιπάτο της Σίλαντ (ή Σιλάνδια) είναι ένα αυτοανακηρυχθέν κράτος, το οποίο δεν έχει αναγνωρισθεί από κανέναν άλλο. Πρόκειται για μία μεταλλική πλατφόρμα πάνω σε δύο στύλους από σκυρόδεμα στ’ ανοικτά του Χάργουϊτς, στην ανατολική Αγγλία, η οποία κατασκευάσθηκε το 1941 για να φιλοξενήσει μία αντιαεροπορική πυροβολαρχία. Η πλατφόρμα, που είναι προσπελάσιμη μόνον από ελικόπτερα, ή πλοία, πωλείται έναντι του κολοσσιαίου ποσού των 10 εκατ. λιρών, από τους ιδιοκτήτες της, που εκθειάζουν τα σημαντικά πλεονεκτήματά της: την απρόσκοπτη θέα στο απέραντο γαλάζιο, την εγγυημένη ηρεμία, και την απουσία φόρων. "Το νησί μας ανήκει από 40 ετών, όμως πλέον ο πατέρας μου είναι 85 ετών, ενώ καιρός είναι να του γίνει ένα φρεσκαρισματάκι. Ήδη μας έχουν προταθεί κάποια αστρονομικά ποσά, όμως θα δούμε τι άλλο θα μας προταθεί", τονίζει στην εφημερίδα ο γιός του Μπέιτς, Μάικλ.
Μολονότι το νομικό καθεστώς της είναι αμφισβητήσιμο, η Σίλαντ μπορεί να υπερηφανεύεται όπως κάθε άλλο κράτος για το ένδοξο παρελθόν της, που περιλαμβάνει και …πόλεμο ανεξαρτησίας. Το 1967 ο Ρόι Μπέιτς, πρώην ταγματάρχης του βρετανικού στρατού είχε καταλάβει, μαζί με την οικογένειά του, την πλατφόρμα κι επικαλούμενος τη θέση της στα διεθνή ύδατα την ανακήρυξε σε ανεξάρτητο κράτος, δίνοντας στον εαυτό του τον τίτλο του πρίγκιπα.
Τον επόμενο χρόνο το Βρετανικό Ναυτικό προσπάθησε ν’ ανακαταλάβει την πλατφόρμα, όμως ο ίδιος ο "βασιλιάς της Σιλανδίας" υπερασπίσθηκε με τα όπλα το βασίλειό του. Στη συνέχεια Βρετανός δικαστής δικαίωσε τον Μπέιτς, κρίνοντας πως η πλατφόρμα βρίσκεται πέραν των τριών μιλίων των εθνικών υδάτων της Βρετανίας.
Το 1974, ο Μπέιτς προχώρησε ακόμη περισσότερο θεσπίζοντας Σύνταγμα, σημαία, εθνικό ύμνο, επίσημο νόμισμα (το δολάριο Σιλάνδιας, ισότιμο με το αμερικανικό), καθώς και διαβατήρια. Τέσσερα χρόνια αργότερα, η Σίλαντ έγινε το θέατρο ακόμη μίας περιπέτειας: Γερμανοί και Ολλανδοί επιχειρηματίες, που διαπραγματεύονταν μία επένδυση, απήγαγαν τον γιό του Μπέιτς, όμως γρήγορα εξουδετερώθηκαν κι κρατήθηκαν ως "αιχμάλωτοι πολέμου" για καιρό έως ότου απελευθερωθούν.
No comments:
Post a Comment