ΠΟΛΕΜΟ ΓΙΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΕΛΛΑΔΑΣ -ΑΛΒΑΝΙΑΣ

του ΛΑΖΑΡΟΥ ΑΑΣΚΑΡΙΛΗ (ΑΥΡΙΑΝΗ-5-10-2006)

Ξεπέρασε τα όρια η αλβανική κυβέρνηση! Ενεργώντας είτε για λογαριασμό οικονομικών συμφερόντων είτε (;) για να «κάνει πλάτες» σε άλλη «γείτονα» χώρα, έδωσε άδεια σε δικής της σημαίας πλοίο θαλασσίων ερευνών να «δράσει» στα χωρικά ύδατα της Κέρκυρας!

Το θρασύτατο γεγονός, που φέρνει σήμερα στο φως της δημοσιότητας η «Α», βρισκόταν σε εξέλιξη από το πρωί της Παρασκευής και «τακτοποιήθηκε» αργά το απόγευμα της ίδιας μέρας. Μεσολάβησε διπλωματικός μαραθώνιος από την πλευρά του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, ενώ σε διαρκή εγρήγορση βρισκόταν και το υπουργείο Εθνικής Αμυνας. Μόλις η είσοδος του αλβανικού πλοίου, το οποίο έκανε έρευνες για ανεύρεση πετρελαίου στα χωρικά μας ύδατα έγινε αντιληπτή από τις ελληνικές αρχές, σήμανε συναγερμός τόσο στη Βασιλίσσης Σοφίας όσο και στο Πεντάγωνο. Το χειρισμό του όλου ζητήματος ανέλαβαν δύο έμπειροι διπλωμάτες, οι πρέσβεις Ράλλης και Ξύδας. Ο τελευταίος δε, ειδικεύεται στα ζητήματα βαλκανικών σχέσεων και χειρισμού «ειδικών κρίσεων», αφού επί σειρά ετών διετέλεσε γενικός πρόξενος της Ελλάδας στην Κωνσταντινούπολη. Οι πρώτες επαφές της ελληνικής πλευράς προς την αλβανική έδειχναν καθαρά ότι η δεύτερη «σφύριζε αδιάφορα», αρνεί-το να αναλάβει τις ευθύνες της. Εκείνες τις πρώτες ώρες εστάλη και το σήμα στο Πεντάγωνο να βρίσκεται σε επιφυλακή. Τα έγγραφα έφευγαν το ένα μετά το άλλο από το ΥΠΕΞ. Διαβαθμισμένα κείμενα, χαρακτηρισμένα ως «άκρως απόρρητα». Αποδέκτες τόσο η αλβανική κυβέρνηση (υπουργείο Εξωτερικών) όσο και δύο πρεσβείες, της Αθήνας στα Τίρανα και η αλβανική, στην ελληνική πρωτεύουσα. Οταν οι ελληνικές κινήσεις κορυφώθηκαν και τα έγγραφα πήραν τη μορφή «ηοΐ£πι» η αλβανική πλευρά αναγκάστηκε να κάνει πίσω. Ολες αυτές τις ώρες, ελληνικά πολεμικά αεροσκάφη βρίσκονταν «επί ποδός πολέμου», έτοιμα να αναλάβουν «δράση» για να δώσουν τέλος στην αλβανική πρόκληση. Το τέλος όμως δόθηκε διά της διπλωματικής οδού, με τους έμπειρους και αποτελεσματικούς χειρισμούς της ελληνικής πλευράς. Πάντως, το τεράστιο ερωτηματικό που προκύπτει και διογκώνει το μέγεθος του προβλήματος είναι πώς το γεγονός αυτό συνέβη λίγο μετά την (πρόσφατη) συνάντηση του Ελληνα πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή με τον Αλβανό ομόλογο του Σαλί Μπερίσα στην Αθήνα; Η επίσκεψη Μπερίσα είχε χαρακτηριστεί τότε και από τις δύο πλευρές ως επιτυχής. Παράλληλα, ερωτηματικά προκαλούνται και από ένα άλλο γεγονός. Οτι η αλβανική πρόκληση συνέπεσε (;) με την παρουσία στην Ελλάδα του Αρχηγού των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων Στρατηγού Μπουγιου-κανίτ. Η έλευση Μπουγιουκανίτ στην Αθήνα επέφερε μια αξιοζήλευτη νηνεμία στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ούτε καν οι ενταγμένες στο... ημερήσιο πρόγραμμα παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου από τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη, δεν σημειώθηκαν. Επομένως η απορία (εύλογη ή αυθαίρετη) είναι η εξής: Μήπως η πρόκληση δεν ήταν τυχαία, αλλά προϊόν συνεννόησης;