Ο Σπυρομίλιος γεννήθηκε στην πόλη της περιώνυμου ελληνοαλβανικής ημιαυτόνομου πολιτείας της Ηπείρου, πόλη της Χειμάρρας, το Φεβρουάριο του 18011. Ο πατέρας του ονομαζόταν Μίλιος (Μιχάλης), ενώ η μητέρα του η Μαρία ήταν κόρη του Ανδρέα Βάρφη στρατιωτικού στην Νεάπολη. Το 1810 ο πάππος Γιάννης Σπύρος2, ο οποίος υπηρετούσε στο βασίλειο της Νεάπολης ως συνταγματάρχης του Ελληνοαλβανικού τάγματος - του λεγομένου των Μακεδόνων (Brigata macedone) - κάλεσε τον δεκάχρονο εγγονό του στη Νεάπολη, με σκοπό να διδαχθεί όχι μόνο την Ιταλική γλώσσα, αλλά και την Λατινική και Γαλλική γλώσσα εν μέρει.
Όσον αφορά την Ελληνική γλώσσα το παιδί τότε Σπυρομίλιος γνώριζε την δημώδη του ελληνοφώνου χωρίου του, ενώ στην Νεάπολη ο πάππος του (ή θείος) χορήγησε τα μέσα της στοιχειώδους κατ' ιδίαν διδασκαλίας. Ίσως όμως και η ευπορότατη εκεί Ελληνική κοινότητα συντηρούσε προκαταρκτική σχολή στην Ελληνική συνοικία (Borfo dei Greci), αλλά δυστυχώς δεν γνωρίζομε τίποτα γι’ αυτό το θέμα3
Ευτυχέστατη επίσης περίσταση είναι ότι ο Σπυρομίλιος παρά την ατελή μόρφωση του στα Ελληνικά γράμματα σπούδασε στρατιωτικά στην Νεάπολη, και ούτε ο αυτόπτης συγγραφέας των δημοσιευομένων Απομνημονευμάτων κατείχε τέτοια πολύτιμα προσόντα για την περιγραφή της πολιορκίας του Μεσολογγίου, αγώνας ο οποίος δεν ήταν μόνο έργο παλικαριάς και αμίμητων ηρωισμών εκατέρωθεν, παλικαριάς Ελληνικής και Αλβανικής, αλλά και πάλη δεινής τέχνης και μηχανικής εμπειρίας.
Εξακολουθώντας την πολιορκία ο Σπυρομίλιος προβιβαστικέ σε αντιστράτηγος στις 21 Σεπτεμβρίου 1825, μετά από λίγο δε στρατηγός" αργότερα (8 Οκτωβρίου 1825) του επετράπη να αυξήσει το σώμα του σε 250 Χειμαριώτες.
Τα κατά την εκλογή της επιτροπής της μετάβασης στο Ναύπλιο περί τα μέσα Ιανουαρίου του 1826 βλέπει ο αναγνώστης στα Απομνημονεύματα του Σπυρομίλιου. Τα απεσταλμένα μέλη ήταν τρεις Σουλιώτες παλαίμαχοι, δύο Ρουμελιώτες επίσης σημαντικοί στρατηγοί και ο νεαρότατος Χειμαριώτης Σπυρομίλιος ως αντιπρόσωπος των Ηπειρωτών29.
Στις 8 Φεβρουαρίου 1840 διορίσθηκε διοικητής της Στρατιωτικής Σχολής αντί του Ράινεκ και συγχρόνως προβιβάσθηκε συνταγματάρχης.
Κατά την μεταπολίτευση του Σεπτεμβρίου 1843 ο Σπυρομίλιος ήταν εκ των κυριοτέρων παραγόντων της επαναστάσεως. Την νύχτα της 2-3 Σεπτεμβρίου ήρθε στον Πειραιά με όλους τους αξιωματικούς της Στρατιωτικής Σχολής, της οποίας ήταν διοικητής. Με την επιείκεια του χαρακτήρα του πέτυχε να μην παρεκτραπεί το κίνημα σε οχλοκρατία33.
Στις 5 Σεπτεμβρίου 1843 ο Σπυρομίλιος διορίσθηκε αρχηγός της χωροφυλακής και συγχρόνως προσωπάρχης στο υπουργείο των Στρατιωτικών. Αργότερα εξελεγχθεί πληρεξούσιος Θηβών κατά την συντακτική συνέλευ
ση όντας απαλλαχθεί από τα διπλά στρατιωτικά του καθήκοντα. Ος Σεπτεμβριανός περιέπεσε και αυτός στην βασιλική δυσμένεια και διορίσθηκε στρατιωτικώς διοικητής Κυκλάδων, διέμεινε δε υπηρετών στην Σύρω, όντας εξόριστος, μέχρι του 184834. Τέλος ανακτώντας την βασιλική εύνοια επανήλθε στην Αθήνα, όπου διορίσθηκε Γενικός γραμματέας του υπουργείου των Στρατιωτικών (19 Οκτωβρίου 1848), μετά από λίγο υπασπιστής του βασιλιά (25 Ιανουαρίου 1849) και τέλος υπουργός των Στρατιωτικών στην κυβέρνηση του Αντ. Γ. Κριεζή (4 Αυγούστου 1850) μέχρι στις 5 Οκτωβρίου 1853, οπότε και παρητήθηκε35. Ήδη όμως από τις 15 Ιουλίου 1851 είχε διορισθεί γερουσιαστής και στις 20 Μαΐου 1853 προβιβάσθηκε υποστράτηγος. (Συνεχεια στα αρθρα:www.himara.eu)
No comments:
Post a Comment