Saturday, June 16, 2007

ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΧΕΙΜΑΡΡΑΣ κ.ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΛΑΝΟΥ,(Reagime lidhur me deklaratën e z. Bollano)

(του Φρεντυ Μπελερη*, Λαίκο βημα-14-06-2007)

(The orginal text in greek and translation in albanian)

Οι δηλώσεις του δημάρχου Χειμάρρας κ. Βασίλη Μπολάνου βρήκαν εν υπνώσει όλες τις πλευρές, την Αλβανική πλευρά, την Ελληνική πλευρά και τους Βορειοηπειρώτες.

Μετά από τη συγκεκριμένη δήλωση καταγράφησαν αντιδράσεις και δηλώσεις από διάφορες πλευρές. Όλες οι δηλώσεις από πλευράς των Αλβανών ήταν ταυτόσημες και είχαν ένα κοινό παρανομαστή, το μίσος εναντίον των Βορειοηπειρωτών, και από την άλλη σκοπό είχαν να χαϊδέψουν τα αυτιά του συνόλου του αλβανικού λαού ο οποίος έχει ποτιστεί με τον εθνικισμό. Το πολιτικό σύστημα της Αλβανίας αλλά και σχεδόν το σύνολο των Μ.Μ.Ε. κάνει αυτή την προπαγάνδα γιατί φαίνεται πως παίρνει πολύ στα σοβαρά τη θεωρία που λέει ότι : έναν λαό όταν δεν τον ταΐζεις ψωμί για να μην αντιδράει πρέπει να τον ταΐζεις εθνικισμό.

Μετά από τις συγκεκριμένες δηλώσεις του δημάρχου κ. Βασίλη Μπολάνου οι αντιδράσεις των Αλβανών ήταν απόλυτα ταυτισμένες με την αντίδραση του κλέφτη που κατέχει κάτι παράνομα και ξέρει ότι μια μέρα θα έρθει ο πραγματικός ιδιοκτήτης και θα το πάρει πίσω.

Απόδειξη ότι η αντίδραση είναι αυτή, είναι η προσπάθεια από ορισμένα Αλβανικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης να ειρωνευτούν και να διακωμωδήσουν τις συγκεκριμένες δηλώσεις, πιστεύοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα διακωμωδήσουν και το ίδιο το θέμα, το οποίο είναι πολύ σοβαρό.

Όπως ήταν αναμενόμενο αυτοί που πρωτοστάτησαν στις ανθελληνικές δηλώσεις ήταν ο γνωστός Σ.Γκόντο, καθώς και στελέχη του κόμματος του Ιλίρ Μέτα (L.S.I.). Σε αυτό εδώ το σημείο θέλω να κάνω μια παρένθεση και να σας διηγηθώ μια ιστορία που μου την είπε κάποιος ο οποίος γνωρίζει πάρα πολύ καλά τα της άρσης βαρών. Η ιστορία έχει ως εξής : Το 1991 ο κος Κ.Βιρβιράκης, Γραμματέας τότε της Ομοσπονδίας Άρσης Βαρών είχε ταξιδέψει στα Τίρανα μαζί με Έλληνες προπονητές, έτσι ώστε να διαλέξουν αθλητές Ελληνικής καταγωγής, οι οποίοι θα αγωνιζόντουσαν με τα χρώματα της Ελλάδος και θα έκαναν την Ελλάδα γνωστή ανά τον κόσμο. Την Ελληνική αποστολή ενημέρωσαν ότι υπάρχει ένας αθλητής ο οποίος είναι πάρα πολύ καλός, αλλά δυστυχώς επειδή έχει σπάσει το χέρι του δεν θα μπορούν να τον δουν και τον δοκιμάσουν. Η στενοχώρια του συγκεκριμένου αθλητή ήταν μεγάλη. Το όνομά του ήταν Ιλίρ Μέτα. Τότε ήταν έτοιμος να σηκώσει την Ελληνική σημαία στα ύψη, τώρα είναι ο μεγαλύτερος πολέμιός της.

Από την πλευρά των Μέτα και Γκόντο οι συγκεκριμένες αντιδράσεις ήταν λίγο πολύ αναμενόμενες. Αυτές που προκαλούν μεγάλη εντύπωση και με ξενίζουν είναι οι δηλώσεις του συγχωριανού μου, «ελληνικής καταγωγής» πρώην Υπουργού Εξωτερικών της Αλβανίας κ. Πασχάλ Μήλο. Ο συγκεκριμένος πήγε τα πράγματα πιο πέρα, προσπάθησε να συνδέσει τις δηλώσεις του Δημάρχου με ελληνικούς εθνικιστικούς κύκλους, σέρβικους και ρώσικους, οι οποίοι υπέδειξαν στον δήμαρχο να κάνει τις συγκεκριμένες δηλώσεις, με σκοπό να πλήξει τα συμφέροντα της Αλβανίας εν όψει της διευθέτησης του τελικού καθεστώτος του Κοσυφοπεδίου.

Καταλαβαίνω την ανάγκη του κ. Μήλο να δίνει κάθε μέρα εξετάσεις για να πείσει τους Αλβανούς το πόσο καλός Αλβανός είναι. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι τόσα χρόνια που υπηρετεί τους Αλβανούς πως δεν είχε καταλάβει ότι με την πρώτη ευκαιρία θα τον πετάξουν σαν στημένη λεμονόκουπα.

Αυτό το πράγμα είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα το νιώσει στο πετσί του στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, όταν με την επικείμενη αλλαγή του εκλογικού νόμου στην Αλβανία δεν θα μπορέσει να μπει στην Αλβανική Βουλή. Τους Αλβανούς μπορεί να τους κατηγορήσεις για ο,τιδήποτε, το μόνο που δεν μπορείς να τους χρεώσεις είναι πως είναι χαζοί. Άρα δεν μπορούν να εμπιστευτούν να υπερασπίσει τα εθνικά τους συμφέροντα ο κ.Μήλο εφόσον ο συγκεκριμένος πρόδωσε τα ιδανικά και τα συμφέροντα της πατρίδας του.

Το ίδιο πράγμα πιστεύω ότι συμβαίνει με όλους τους Αλβανούς πολιτικούς, Ελληνικής καταγωγής, που μέσα από τα Αλβανικά κόμματα υπηρετούν τον Αλβανικό εθνικισμό. Η πρακτική μέχρι τώρα έχει δείξει ότι όλοι αυτοί όταν τρώνε τα μούτρα τους στην Αλβανική πολιτική σκηνή αμέσως στρέφονται προς την Ελλάδα και καλά κάνουν, όπως καλά κάνει και η Ελλάδα και τους δέχεται. Η Ελλάδα πράττει σωστά και τους δέχεται στην αγκαλιά της για δύο βασικούς λόγους :

Ο πρώτος: βασίζεται στο Ορθόδοξο Δόγμα της μεταμέλειας.

Ο δεύτερος λόγος και πιο σημαντικός είναι ο εξής: οι άνθρωποι αυτοί ερχόμενοι στην Αθήνα των 5.000.000 κατοίκων είναι εντελώς ασήμαντοι και ακίνδυνοι, ενώ αντιθέτως αν έμεναν στη Βόρειο Ήπειρο θα ήταν πολύ επικίνδυνοι με την έννοια ότι θα δηλητηριάζουν την ατμόσφαιρα στο χώρο της Βορείου Ηπείρου και στους Βορειοηπειρώτες και παρασύρουν και άλλο απλό κόσμο ο οποίος δεν μπορεί να καταλάβει ότι το μόνο που ενδιαφέρει τους συγκεκριμένους πολιτικούς είναι τα προσωπικά τους συμφέροντα.

Αντιθέτως οι πολιτικοί που θα βιώσουν στον πολιτικό χάρτη της Αλβανίας και θα βοηθήσουν πραγματικά την Βόρειο Ήπειρο αλλά και την Αλβανία να γίνει ένα κράτος δικαίου και να προσεγγίζει όλο και πιο πολύ τα στάνταρντ της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι οι πολιτικοί, οι οποίοι δεν φοβούνται να πουν στους Αλβανούς τα «σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη». Δηλαδή τολμούν να πουν στους Αλβανούς αυτά που είπε ο Δήμαρχος Χειμάρρας κ. Β.Μπολάνος ότι η Ελληνική μειονότητα της Β. Ηπείρου βάσει διεθνών συνθηκών και του διεθνούς δικαίου θα έπρεπε να απολαμβάνει αν όχι παραπάνω δικαιώματα από τους Αλβανούς του Κοσυφοπεδίου, τουλάχιστον τα ίδια.

Θέλω να πιστεύω ότι τον Βασίλη Μπολάνο ο ιστορικός του μέλλοντος θα τον καταγράψει σε περίοπτη θέση δίπλα στα πολύ μεγάλα ονόματα που ανέδειξε η επαρχία μας και τη δόξασαν ανά τους αιώνες. Αντίθετα είμαι σίγουρος πως οι μόνοι που θα θυμούνται μετά από λίγα χρόνια τον κ.Πασχάλ Μήλο θα είναι οι πολύ στενοί συγγενείς του για το μόνο έργο που έχει κάνει στην επαρχία. Ένα κακόγουστο πολυόροφο κτίριο που εκμεταλλεύεται οικονομικά αυτός και η οικογένειά του. Στην κορυφή του κτιρίου δεσπόζει η μοναδική Αλβανική σημαία στην Παλάσα και όταν κάποιος την βλέπει αμέσως πάει στο μυαλό του ένα άλλο κτίριο που δεσπόζει μόνη η Αλβανική σημαία σαν την καλαμιά στον κάμπο. Είναι το κτίριο στον παράδρομο της Κηφισίας στο ύψος της Φιλοθέης. Είναι το κτίριο της Αλβανικής Πρεσβείας στην Αθήνα. Η Παλάσα είναι πολύ μικρό χωριό για να έχει Πρεσβεία, μπορεί όμως να έχει Προξενείο.

Για τις αντιδράσεις της Ελληνικής πλευράς και της Βορειοηπειρωτικής Κοινότητας θα αναφερθούμε σε άλλο άρθρο.

Deklarata e kryetarit të bashkisë së Himarës, z V Bollano i gjeti në gjumë të gjithë, palën shqiptare dhe greke si dhe vorioepirotët.

Pas kësaj deklarate u shënuan shumë deklarime të ndryshme. Gjithë deklaratat e palës shqiptare përputheshin dhe kishin si emrues të përbashkët urrejtjen ndaj vorioepirotëve dhe nga ana tjetër kishin si qëllim të përkëdhelnin veshët e popullit shqiptar në tërësi i cili vaditet me nacionalizëm.

Sistemi politik i Shqipërisë si dhe gjithë spektri i informimit publik e bën këtë propagandë sepse, siç duket, e merr shumë seriozisht teorinë që thotë: kur një popull nuk e ushqehet me bukë, që të mos reagojë, duhet ta ushqesh me nacionalizëm.

Pas deklarimeve konkrete te Bollanos, reagimet e shqiptarëve ishin absolutisht të përputhëshme me atë të një hajduti që zotëron diçka jashtëligjërisht dhe e di se një ditë do të vijë i zoti ta kërkojë.

Provë e këtij reagimi është përpjekja e disa gazetave të shtypit shqiptar të ironizojnë dhe komedizojnë këto deklarata, duke besuar kështu se do komedizojnë dhe vetë temën e cila është mjaft serioze.

Ashtu dhe siç pritej, protagonistë të deklaratave antigreke ishte i mirënjohuri Sabri Godo, si dhe fuksionarë të partisë së Ilir Metës (LSI-Pëllumb Xhufi). Këtu do të bëj një parantezë dhe do tju shpie te një histori e disa viteve më parë që ma ka treguar dikush që njeh shumë mirë gjithshka rreth ngritjes së peshave. Historia nis kështu, z. Birberaqi, sekretar i federatës së ngritjes së peshave kishte bëre një udhëtim në Tiranë së bashku me trajnerë grekë për të zgjedhur atletë me origjinë greke që do të mund të luftonin për ngjyrat e Kombëtares greke dhe që do të mund ta bënin atë të njohur në gjithë botën. Dërgatën greke e njoftuan se egzistonte një atlet i cili ishte shumë i mirë, por fatkeqësisht nuk do të mund ta shihnin dhe provonin sepse kishte thyer dorën. Mërzia e këtij atleti (quhej Ilir Meta) ishte e madhe! Atëhere ishte gati të ngrinte flamurin grek në majat më të larta, kurse tani është kundërshtari i saj më i madh!

Regaimet konkrete nga Godo dhe Meta ishin të pritëshme. Kurse reagimet qe më lanë më shumë mbresa dhe më habitën ishin deklaratat e ish ministrit të jashtëm shqiptar me origjinë greke z. Paskal Milo. Ky i fundit i çoi gjërat edhe më tej, u përpoq t’i lidhë deklaratat e Bollanos me qarqe nacionaliste greke, serbe dhe ruse të cilët i “sugjeruan” kryebashkiakut që të bëjë këto deklarata me qëllim "që të dëmtojë interesat shqiptare në prag të zgjidhjes së problemit të Kosovës".

E kuptoj nevojën e z. Milo që i duhet çdo ditë të japë provim për të bindur shqiptarët se është edhe ai një shqiptar i mirë. Ajo që nuk arrij ta kuptoj është që pas kaqë vitesh në shërbim të shqiptarëve z Milo nuk e imagjinon që me rastin më të parë ata do ta flakin atë si limon të shtrydhur. Është gati e sigurt që do ta ndjejë në zgjedhjet e ardhëshme parlamentare kur me rritjen e pragut të përqindjes së partive parlamentare nuk do të mund të jetë në parlamentin e ardhëm shqiptar. Shqiptarët mund ti akuzosh për çdo gjë, por nuk mund ti marrësh për budallenj. Pra nuk ka mundësi të mbrojë interesat e tyre kombëtare z. Milo, përderi sa ai ka tradhëtuar interesat ideale të atdheut të tij.

E njëjta gjë do të ndodhë me gjithë politikanët shqiptarë me origjinë greke, që si pjesëmarrës në partitë shqiptare u shërbejnë interesave nacionaliste shqiptare. Praktika ka treguar se të gjithë ata që sapo u bien pendët në politikën shqiptare, menjëherë kthehen nga Greqia dhe mirë bëjnë, mire bën dhe Greqia që i pranon. Greqia vepron drejt dhe i mirëpret në gjirin e vet për dy arsye:

1. Arsyeja e parë bazohet në dogmën kristiane të pendimit

2. Arsyeja e dytë dhe më e rëndësishme është si vijon: ata njerëz do të vijnë në një Athinë 5 milionëshe dhe janë krejt të parëndësishëm dhe të parrezikshëm, ndërsa në se do të mbeteshin në Vorio-Epir do ishin shumë më të rrezikshëm në kuptimin që do të helmonin mjedisin e Epirit të Veriut dhe vorioepirotët duke tërhequr pas vetes të tjerë njerëz të thjeshtë që nuk arrijnë të kuptojnë se e vetëmja gjë që u intereson të tillë politikanëve janë interesat e tyre personale.

Përkundrazi, politianët që do të mbijetojnë në hartën politike të Shqipërisë dhë që vërtet do të ndihmojnë Epirin e Veriut por edhe Shqipërinë për tu bërë një shtet i së drejtës që të përafrohet sa më shumë me standartet e Bashkimit Europian do të jenë ata politikanë që nuk tremben ti thonë gjërat me emrin e tyre. Dmth që guxojnë t’ju thonë shqiptarëve ato që u tha kryebashkiaku I Himarë, z. Bollano, që komuniteti grek i Epirit të Veriut, në bazë të konventave dhe të së drejtës ndërkombëtare, duhet të gëzojë në mos më shumë, të paktën ato të drejta që gëzojnë shqiptarët e Kosovës.

Dua të besoj se historiani i së ardhmes do ta përshkruajë Vasil Bollanon në veçanti krahas figurave të shquara që ka nxjerrë krahina jonë që i kanë sjellë asaj lavdinë në shekuj. Përkundrazi jam i sigurt që të vetëmit që do ta kujtojnë z. Paskal Milo do jenë të afërmit e tij për të vetmin kontribut që ka dhënë në krahinë: një pallat me shumë kate dhe njëkohësisht pa shije arkitektonike që shfrytëzohet nga ai dhe familja e tij. Në majë të ndërtesës mbizotëron i veçuar një flamur shqiptar si një kallam në mes një lëndine që na kujton një ndërtesë tjetër të ngjashme në një rrugicë te Kifisias. Ajo është ndërtesa e Ambasadës Shqiptare në Athinë. Palasa është shumë e vogël që të ketë ambasadë, mundet omos të ketë konsullatë…

Për reagimin e palës greke dhe të vorio-epirotëve do të flas në një artikull tjetër.


O Φρεντυ Μπελερη* -Είναι φοιτητής στο Παντειο Πανεπιστήμιο , ΤΜΗΜΑ ΔΙΕΘΝΩΝ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ

1 comment:

Anonymous said...

Nikolas Gage mbi betejën për Vorio Epirin (besoj se artikulli i botuar ne ABC koncidon me temen e artikullit te siperm)
Martikos

Më shumë se 500 njerëz me prejardhje greke nga mbarë Amerika dhe bota kanë mbërritur në Uorçester për të marrë pjesë në Kongresin e 35-të të Federatës Panepirike, e themeluar në këtë qytet, në vitin 1942. Punimet e këtij kongresi do të fokusohen mbi përpj

Theodore Kalmoukos, The National Herald
BOSTON - Në Uorçester, shteti i Masaçusets, nga data 13 deri më 17 qershor do të zhvillohet Kongresi i përvitshëm i Federatës Panepirike të Amerikës. Gjatë një interviste me National Herald, autori i mirënjohur greko-amerikan, Nicholas Gage, me prejardhje epirote, ka pohuar se ndër synimet e këtij kongresi renditen “Forcimi dhe ndërkombëtarizimi i Organizatës Paepirik, pasi tashmë ajo nuk organizohet vetëm në SHBA, por një vit më parë u krijua edhe një grup ndërkombëtar. Aktualisht dy janë qëllimet tona, ndihma për promovimin e zhvillimeve në Epir si dhe respektimi i të drejtave themelore të komunitetit grek në Epirin e Veriut”. Sipas Gage, evenimenti zhvillohet sërish në Uorçester “sepse pikërisht në këtë vend, 65 vite më parë u krijua organizata. Aktualisht ne përjetojmë një rigjallërim të saj. Për shembull, ceremonia do të drejtohet nga dy vajza të reja, njëra prej të cilave është ime bijë”.
I pyetur mbi situatën në të cilën jetojnë epirotasit e veriut në Shqipëri, Gage ka theksuar se “Falë edhe punës që ne kemi bërë, tashmë një frikë e tillë është zbehur, pasi liderët shqiptarë janë ndërgjegjësuar mbi faktin se nëse ata do të abuzojnë me minoritetin grek, kjo do të ketë pasoja mjaft të rënda ndërkombëtare për ta. Tashmë ata tregohen mjaft të kujdesshëm ndaj mënyrës së trajtimit të minoritetit grek. Gjatë viteve të fundit, disa drejtues të këtij minoriteti kanë shërbyer në poste qeveritare. Përmendim këtu, Ministrin e Punës, Kosta Barka, një prefekt, një zv/ministër. Ne gjithashtu kemi arritur me sukses të sigurojmë se politika amerikane ndaj Shqipërisë varet ndër të tjera edhe nga mënyra e trajtimit të minoritetit grek. Në Himarë, vitin e kaluar, u hap një shkollë greke, e cila nuk ekzistonte në këtë vend prej 70 vitesh”.
Një nga gjërat që Federata i ka kërkuar qeverisë shqiptare është edhe evidentimi i numrit të grekëve në rajon.
“Shqiptarët ofrojnë shifra të ulëta ndërkohë që vetë liderët e minoritetit grek kanë shifra më të larta”, pohon Gage. “Fakti që udhëheqësit shqiptarë refuzojnë të kryejnë një proces regjistrimi, tregon se shifrat janë të larta. Mund të them me hamendje se numri real varion nga 250 në 300 mijë. Nëse këtyre u shtohen edhe vllahët, të cilët vetëidentifikohen si grekë, atëherë numri mund të dyfishohet”.
I pyetur mbi vizitën e presidentit amerikan, Xhorxh W. Bush, në Shqipëri, Gage ka komentuar: “Vizita e tij ishte pjesë e një udhëtimi që përfshin vendet ballkanike në NATO. Administratat e Klinton më parë, dhe ajo aktuale e Bushit i kanë bërë të qartë qeverisë shqiptare se po monitorojnë në mënyrë të kujdesshme mënyrën e trajtimit të minoritetit grek. Arsyeja e ndjeshmërisë së SHBA-së ndaj trajtimit të minoriteteve bazohet në propagandën e zhvilluar nga Federata Panepirike.
Gjithashtu Gage ka theksuar se “Prania e Michael Dukakis si një prej oratorëve kryesor të takimit reflekton akoma më shumë rëndësinë e kësaj federate.
I pyetur nëse grekët lejohen të luten në greqisht apo nëse kryepeshkopi Anastas u imponon komuniteteve greqisht folëse përdorimin e gjuhës shqipe, Gage është përgjigjur “Ata bëjnë pikërisht atë që bëjmë edhe ne këtu. Në komunitetet greqishtfolëse, gjuha e folur është greqishtja, sikurse në Agioi Saranda. Ndërsa në vendet ku komuniteti i takon fesë së krishterë ortodokse dhe ku nuk flitet greqisht, gjuha e përdorur është shqipja. Në ato vende ku ka një përzierje të komuniteteve, edhe gjuhët përdoren të dyja”.
Më tej, Gage ka vijuar intervistën duke deklaruar se “Shumë njerëz nuk i njohin vështirësitë dhe arritjet e mrekullueshme të Anastasit në rindërtimin e Kishës në rrethana mjaft të vështira. Ata bëjnë deklarata nga larg dhe nëse do të dinin se sa shumë grekë të Vorio-Epirit dëshirojnë të bëhen priftërinj, ata nuk janë shumë, por dëshirojnë të flasin gjuhën greke.”.
Ndërsa pyetjes së gazetarit se si ndjehej ai si epirot, Gage i është përgjigjur “Kjo është mënyra me të cilën unë identifikohem si qenie njerëzore. Unë jam një qytetar amerikan, një grek etnik dhe një epirotas rajonal. Ne kemi tradita mjaft të forta kulturore, një histori të gjatë dhe kemi bërë shumë në Amerikë”, ka përfunduar Gage.

E Premte, 15 Qershor 2007