A mendoni se ka ardhur koha të dëgjojmë; “zgjedhjet ishin të lira, të ndershme”, për zgjedhjet e 2009-ës? A janë pjekur kushtet?
Gazmend KaplLani (Shekulli-on line)
Një nga filmat e mi të dashur është “Njeriu pa hije”, i Pol Verhofenit. Duke parafrazuar titullin e filmit mund të them se e konsideroj vehten “Njeriu pa votë”. Mendoj se i përkas asaj pjese të degdisur të Shqipërisë, që përbën gati një të tretën e votuesve. Madje të moshës së re që ëndrron akoma të ardhmen. Jam “Njeriu pa votë”, sepse në Greqi nuk votoj ngaqë nuk kam pasaportë greke (për ta pasur duhet të heq dorë nga pasaporta shqiptare dhe ende nuk e kam vendosur diçka të tillë). Në Shqipëri nuk kam votuar kurrë.
Besoj se emri nuk më figuron më as në listat e zgjedhësve, përderisa nuk rregjistrohem. Nuk më ka penguar njeri të votoj në Shqipëri, përveçse ideja ime se, si të votoj, si të mos votoj, është njëlloj: Vota ime do të manipulohet. Ndoshta është një ide e gabuar. Ndoshtë është një nihilizëm politik. Ndoshta jam një njeri indiferent ndaj vendit tim të origjinës. Ndoshta. Por sa herë vijnë zgjedhjet, mendoj se nuk ia vlen të bëj një udhëtim të gjatë, sepse është i gjatë, sado që duket i afërt, të shpenzoj para, sepse duhet të shpenzosh para, për të më vjedhur votën në fund. Njoh miq të mi polakë që votojnë në ambasadën e tyre. Kur i pyeta se mos kanë frikë se mos u vjedhin votën, ata zgurdulluan sytë: “Polonia nuk është më nën regjim totalitar”, - m'u përgjigjën. Kanë të drejtë. Pyetjen e bëra unë, që vij nga një vend ku mentaliteti i regjimit totalitar vazhdon të luajë kohën shtesë të tij. Dhe mendo që kemi edhe penalltitë para nesh... Kur dëgjoj debatet në Shqipëri për të drejtën e votës emigrantëve – pra, që të votojnë me postë, apo në Ambasadën Shqiptare – më kap e qeshura.
Them me vete: “Siguroni një herë votën tuaj, ju që jeni në Shqipëri çdo ditë, dhe pastaj të na vijnë neve radha”. Harrova të them: Këtu në Athinë kam edhe miq nga Zimbabue dhe Sudani. As ata nuk shkojnë të votojnë. E para, sepse është udhëtim i gjatë. E dyta, sepse edhe ata vuajnë nga i njëjti sindrom që vuaj edhe unë. “Është e kotë”, - thonë – “të votosh, përderisa vota do të manipulohet”. Dhe e vërteta është që sa herë vijnë zgjedhjet në Shqipëri ndjehem shumë më afër miqve të mi afrikanë sesa atyre polakë. Dhe atëherë më kap një trishtim dhe një frikë se mos mbetem gjithë jetën “Njeriu pa votë”. Dhe pyes veten, nëse ndoshta është më mirë të marr sa më parë pasaportën greke. Të paktën të mos vdes pa votuar në jetën time.
No comments:
Post a Comment