Μια ανοιχτή πληγή

Πατέρας Μούκαϊ: "Ο Μπολάνος και ο Γκούμας δεν είναι Έλληνες"

Tου Σταυρου Tζιμα

Σχεδόν δεν περνάει ημέρα στη Χειμάρρα, μετά τη δολοφονία του ομογενή μας Αριστοτέλη Γκούμα, που να μη σημειώνεται κάποιο περιστατικό το οποίο πυροδοτεί μίσος και καχυποψία μεταξύ Ελλήνων μειονοτικών και Αλβανών. Η Χειμάρρα τείνει να καταστεί πληγή για τις ελληνοαλβανικές σχέσεις, να τις επαναφέρει στις δύσκολες εποχές των αρχών της δεκαετίας του ’90, όταν με αφορμή ανεύθυνους χειρισμούς και των δύο πλευρών στο μειονοτικό είχαν φτάσει στο σημείο μηδεν

Κάποιοι ομογενειακοί κύκλοι καλό είναι να το πάρουν απόφαση ότι οφείλουν να σέβονται το Σύνταγμα και τους νόμους της χώρας στην οποία ζουν ως πολίτες της και αν έχουν στο μυαλό τους κάποιες ξεπερασμένες ιστορικά ιδέες να τις βγάλουν. Ο αλβανικός εθνικισμός πρέπει να συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι ο ελληνισμός της Χειμάρρας υπήρχε και θα υπάρχει στον τόπο του, διατηρώντας ακέραια τα μειονοτικά χαρακτηριστικά και δικαιώματα, σε μια χώρα που επιδιώκει την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Οι μεθοδεύσεις για αρπαγή των περιουσιών των Ελλήνων και η καλλιέργεια κλίματος ανασφάλειας ώστε να αναγκαστούν να εγκατέλειψαν τις πατρογονικές τους εστίες δεν συνάδουν με το ευρωπαϊκό πνεύμα ρύθμισης μειονοτικών ζητημάτων.

Η Αθήνα προσπαθεί να διαχειριστεί την κατάσταση με ψυχραιμία και στο πνεύμα της στρατηγικής της επιλογής να βοηθήσει την Αλβανία να ενταχθεί στην Ε. Ε. Πρέπει όμως να καθοριστεί το περιεχόμενο και να τεθούν τα όρια αυτής της βοήθειας. Δεν μπορεί η ελληνική εξωτερική πολιτική χάριν της ενταξιακής στρατηγικής της να αυτοτοποθετείται στη θέση του αδύναμου, καταπίνοντας μια σειρά γεγονότων. Η ακύρωση της σημαντικότερης συμφωνίας με την Ελλάδα, αυτή για τις θαλάσσιες ζώνες, δεν έχει προηγούμενο. Οι δύο κυβερνήσεις υπέγραψαν πέρυσι τη ρύθμιση των θαλάσσιων συνόρων τους, παρουσία των δυο πρωθυπουργών, σε πανηγυρική τελετή στα Τίρανα, χωρίς να υπάρξει ουδεμία αντίδραση. Οταν όμως αργότερα τα εσωτερικά πολιτικά πνεύματα οξύνθηκαν, ακραίοι εθνικιστικοί κύκλοι συνεπικουρούμενοι από την αντιπολίτευση ξεσήκωσαν θεούς και δαίμονες, βλέποντας πίσω από την υπογραφή αρπαγή τμήματος της επικράτειας της Αλβανίας και η συμφωνία διά του συνταγματικού δικαστηρίου πήγε στις ελληνικές καλένδες.

Η κυβέρνηση Μπερίσα και μαζί οι ελληνοαλβανικές σχέσεις τελoύν υπό την ομηρία της παρατεταμένης πολιτικής κρίσης που μαστίζει τη χώρα, αλλά κυρίως του εθνικιστικού και ανθελληνικού κλίματος που διατρέχει την αλβανική κοινωνία το οποίο τροφοδοτείται διαρκώς από μερίδα των ΜΜΕ, της πνευματικής και πολιτικής τάξης. Κατ’ αυτούς η Ελλάδα ήταν και παραμένει ο κακός γείτονας που υποκινεί τώρα την απόσχιση ή αυτονόμηση της Χειμάρρας (!), υποσκάπτει την εδαφική ακεραιότητα της Αλβανίας τα σύνορα της οποίας πρέπει να επεκταθούν μέχρι και την Αρτα, όπου έφτανε η Τσαμουριά κ. ά. Δεδομένων όλων αυτών, έχει ενδιαφέρον να δούμε αν για την Αθήνα υπάρχουν «κόκκινες γραμμές».

kathimerini