Σταυρος Μαρκος
(μετάφραση από το πρωτότυπο στην εφημερίδα "Koha Jone", Παρασκευή10/11/2006)
Δε μπορώ να καταλαβαίνω μέχρι πότε ο κ. Σαμπρι Γκοντο και κάνα δυο άλλοι πολιτικοί θα συνεχίζουν να πάρουν πρωταγωνιστική θεση κατά της Ελλάδας, και ταυτόχρονα κατά των συμφερόντων της Αλβανίας για την ενσωμάτωση στη Ευρωπαϊκοί Ένωση ενώ δεν παίζουν κανένα ρόλο στην καθημερινή ζωή της πολιτικής της Αλβανίας. Ο Κ. Γκοντο έχει πάρει πολιτική συντάξει, ωμός ασκεί αυτή την δραστηριότητα μέσο μέσων μαζικής ενημέρωσης και κυρίως όταν οι άνεμοι που φυσάνε απ τα Τίρανα ως προς την Αθήνα ενισχύονται όσο πάει και περισσότερα, παρουσιάζοντας έτσι τον πατριώτη και τον εθνικιστή.
Εχτές ο κ. Γκοντο έριξε κατά της αλβανικής πολιτικής κατηγορώντας για την υποστήριξη που έδωσε κατά τη γνώμη του στο Βόρειο-Ηπειρωτικό ζήτημα. Στην πραγματικότητα ως συν-ιδρυτής του Αλβανικού Συντάγματος το 1998, ο κ. Γκοντος ήταν κατά του σημερινού αφεντικού Κ. Μπερισα (ο κ. Γκοντο είναι σύμβουλος του πρωθυπουργού Μπερισα για το Κοσοβο ) επειδή ο τελευταίως δεν αναγνώριζε το δημοψήφισμα για τον Σύνταγμα. Επίσης ο κ. Μπερισα ήρθε σε σύγκρουση και με τον άλλο συν-ιδρυτή του Συντάγματος το κ. Ιμαμι (που σήμερα είναι υπεύθυνος στο γραφείο πρωθυπουργού) για το κεφάλαιο με τα ανθρώπινα δικαιώματα το οποίο ο Μέρισα το θεωρούσε ως αντί-εθνικό. Σήμερα, βλέποντας την αντίδραση και οπτική γωνία της αλβανικής κυβέρνησης για την ελληνική υπηκοότητα των Βόρειο-Ηπειρωτών, αυτό το κεφάλαιο το θεωρεί «ως η πιο σημαντικη υπόθεση για την ενσωμάτωση της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκοί Ένωση»
Ο πραγματισμός
Μετά των καινούριων μεταβολών που έφεραν οι κατευθυνόμενες κίνησης από τις Βρυξέλες, το θέμα είναι κατά πόσο ο πραγματισμός της αλβανικής πολιτικής σχετίζετε με την εσωτερική και εξωτερική κατανάλωση. Πολύ στην Αλβανία εκπλήσσονται γιατί ι απόδοση της ελληνικής υπηκοότητας των Βόρειο-Ηπειρωτών καθορίζεται από τις Βρυξέλες. Στις καινούριες συνθήκες στα Βαλκάνια και Ευρωπαϊκοί ένωση, το δικαίωμα για να δόση υπηκοότητα η όχι ανήκει αποκλείσθηκα στην Ελλάδα. Επίσης πρέπει να έχουμε υπόψη ότι οι «Βόρειο-Ηπειρώτες από οχτώ χρόνια πριν έχουν αποκτήσει το δικαίωμα ελεύθερης κινήσεις στην ευρωπαϊκοί ένωση και έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους έλληνες πολίτες με εξαίρεση το δικαίωμα ψήφου και την στρατιωτική υποχρέωση»
Οι Βρυξέλες που έχουν επιτρέψει αυτή αυτί τη νομοθετική κατάσταση, έχουν εκτιμήσει επίσης την ικανότητα ενσωμάτωσης για αυτί τη κατηγορία της ομογενής ελληνικής κοινότητας και μάλιστα με «καλό βαθμό» ως προς τις Εύρο-χριστιανικές άξιες, χωρίς προβλήματα για τις ευρωπαϊκές εξουσίες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της οικονομικής υποστήριξης για αυτί τη κοινότητα στο νότιο της Αλβανίας.
Άρα, από αυτή την οπτική γωνία, ένα μέρος του πληθυσμού της Αλβανίας αναγνωρισμένο και επίσημα και από τις Βρυξέλες ως Βόρειο-Ηπειρώτες (η έλληνες ομογενείς από το Βόρειο –Ήπειρο σύμφωνα με την ελληνική ορολογία) έχει γίνει δεκτή ως «πολίτης της Ευρώπης» και ως συμπαγής κοινότητα. Ακριβώς εδώ έρχεται η αντίδραση του Γκοντο, Τζουφι και κάποιου άλλου πολιτικού που δηλώνουν¨»δεν έχουμε δει καμία φορά να συμβεί να δοθεί η υπηκοότητα για μια ολόκληρη κοινότητα»
Στο κ. Γκοντο σε αυτή την περίπτωση συμφέρει να πει για την αλβανικό πληθυσμό στο Κοσοβο και ΠΔΜ «τότε να δώσουμε και σε αυτούς την αλβανική υπηκοότητα επειδή έτσι θα ήταν μια καλύτερη προσέγγιση τους με την Αλβανία μητέρα». Ενώ ο Τζουφι πάει ακόμα πιο μακριά όταν λέει¨Μια τέτοια απόδοση της υπηκοότητας στους Βόρειο-Ηπειρώτες σε αυτή τι μορφή, σε συνδυασμό και με την υπόθεση για το Κοσοβο, θα φέρνει ριζικές αλλαγές στην Αλβανία». Άραγε είναι δεκτή αυτή η λογική από Βρυξέλες τι στιγμή όταν η Ε. Ε ζητάει από το Κοσοβο την υπογραφή της σύμβασης σταθερότητας
Η προσεγγηση
Εδώ ο Γκοντο αναφέρετε σε μια πιο στενή προσέγγιση των Τιράνων με την Πριστινα. Κατά τη γνώμη μου εδώ συμβαίνουν παράλληλα δυο αλλαγές. Πρώτον αν δίνετε η αλβανική υπηκοότητα στο αλβανικό πληθυσμό της διασποράς και Κοσοωο, τότε η Αλβανία επισημοποιείτε και νομίμως ως Ενωμένη Αλβανία στην λεγόμενη «Φυσική Αλβανία ή Μεγάλη Αλβανία». de facto ο παράγοντας Τιρανα -Πριστινα είναι ενωμένος αν υπολογίζουμε το ενιαίο σύστημα εκπαίδευσης Αλβανία-Κοσοβο, την ελεύθερη κυκλοφορία χωρίς φόρους και δασμούς και μετάξι Αλβανίας και Κοσοβο, σύμφωνα με το ψήφισμα 1244 υπάρχει μόνο διοικητικό σύνορο
Θα το δεχτεί άραγε αυτό το σενάριο ενοποίησης η Ευρώπη που έχει υπό επιτήρηση τα Βαλκάνια και που ανά πάσα στιγμή αναμένετε ένα καινούριο ψήφισμα για το Κοσοβο μετά του δημοψηφίσματος στη Σερβία ?
Πως θα αντιμετωπιζόταν τώρα η περίπτωση των Βόρειο- Ηπειρωτών υπολογίζοντας τη λογική του Γκοντο και Τζουφι όταν έχουμε να κάνουμε με την ίδια υπόθεση (Κοσοβο- Βόρειο-Ήπειρο), όμως με αντίθετη πλευρά: θα έχει αναγνώριση της διπλής υπηκοότητας για τους Βόρειο Ηπειρώτες, και αυτοί θα έχουν περιορισμένα δικαιώματα στο τόπο τους στην Αλβανία!
Άρα αν στο Κοσοβο τα δικαιώματα των μειονοτήτων τα έχουν κανονίσει με νόμο και Σύνταγμα, οπός έγινε τελευταία η αναγνώριση ως επίσημη της τούρκικης γλώσσας για μερικές χειλάδες τούρκους που ζουν εκεί, τι θα κάνουν για να εξασφαλίσουν συνταγματικά τα δικαιώματα των ευρωπαίων πολιτών (δηλαδή των Βόρειο-Ηπειρωτών) τι στιγμή που στην Αλβανία δεν αναγνωρίζεται ως επίσημη η ελληνική γλώσσα για αυτί τι κατηγόρια που περιλαμβάνει μερικές εκατό-χειλάδες κόσμο, Αυτοί θέλουν σχολεία και εκπαιδευτικό σύστημα στην γλώσσα τους καθιερωμένο στο Σύνταγμα, τα παιδιά να μαθαίνουν στο τόπο τους τη ελληνική γλώσσα, να έχουν τα δικά τους πολιτικά σύμβολα και δικαίωμα για πολιτικά εθνικά κώματα (τώρα απαγορεύονται), το δικαίωμα αυτοδιοίκησης στα πλαίσια τις αποκέντρωσης των εξουσιών, στα δικαστήρια να ομιλούν τι δική τους γλώσσα (που τώρα απαγορεύεται), να έχουν εκπρόσωπους στην στρατιωτική και δημόσια διοίκηση(ούτε εδώ προβλέπετε από το αλβανικό Σύνταγμα), να έχουν την ελευθερία για να μπορούν να εκτελούν της θρησκεύτηκες τους τελετές και στη γλώσσα τους. Το τελευταίο δεν συμβαίνει ούτε στην αλβανική πρωτεύουσα ο που ζούνε μερικές χειλάδες Βόρειο-Ηπειρώτες και έλληνες μαζί.
Ευρώπη
Επομένως αν λέμε ότι το μέλλων μας ανήκει στην Ευρώπη, τότε να που εμείς ήμαστε εδώ το κομμάτι με τι μεγαλύτεροι δυνατότητα για ενσωμάτωση, πιο εργατική και εκπαιδευμένοι με τις ευρωπαϊκής αρχές που είδη έχουμε πάρει το εισιτήριο για να συνδεόμαστε στην Ευρώπη οπός χειλάδες άλλοι μετανάστες στη Ευρώπη
Είναι αλήθεια ότι ο πρωθυπουργός Μπμερίσα έχει αλλάξει την νοοτροπία του σε σύγκριση με μερικά χρόνια πριν. Η φιλοσοφία του που το έχει εκφράζει δημόσια είναι: «τα εθνικό συμφέροντα της Αλβανίας είναι αυτά που την ενσωματώνουν στην Ενωμένη Ευρώπη και τιποτε άλλο». Άρα βρισκόμαστε μπροστά από ένα γεγονός το οποίο μας ενώνει ή μας χωρίζει με την Ευρώπη. Και μας χωρίζει αν θα μηνούμε στα στερεότυπα του Γκοντο και Τχουφι, και μας ενώνει αν θα πραγματοποιούμε σε καλό δρόμο και με την βοήθεια της Ευρώπης τις προκλήσεις που έχουμε μπροστά.
Επίσης και το πολιτικό φάσμα της Αλβανίας έχει δήλωση ότι οι καινούριες κανόνες που ζητάνε από τις Βρυξέλλες μας κάνει να εκτιμάμε τον εαυτό μας αλλιώς και όχι όπως στα παλιά χρόνια.
Κοιτάξτε ένα εντελώς καινούριο Δημοχριστιανικό Ευρωπαϊκό Κόμμα, με αρχές και ουσία όπως εκείνες στις ευρωπαϊκές χώρες, που δυναμώνετε καθημερινά. Μήπως πρέπει να πούμε ότι και αυτό το κόμμα έχει υποστήριξη από τις Βρυξέλες, ή η φιλοσοφία του συμπίπτει εντελώς με τους στόχους που έχει η Αλβανία προς ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση ?
Άρα πρέπει να πούμε ότι το πνεύμα των Βρυξελών τώρα πια αισθάνεται φανερό στην Αλβανία αν έχουμε υπόψη το συγχρονισμό τον τελευταίων γεγονότων, από μια μεριά το Βόρειο-Ηπειρωτικό ζήτημα και από την άλλη ενθαρρυντικά μηνύματα από την κυβέρνηση για να συνεχίζει πιο βαθιές μεταρρύθμισης και προκλήσεις για το μέλλον της περιοχής και των πολιτών της. Μπορεί αυτές οι προκλήσεις να αρχίζουν με αναθεώρηση του Συντάγματος υπό προσταγή των Βρυξελών για μια κανονική διαδικασία εκλογών
No comments:
Post a Comment