Thursday, November 16, 2006

KERCENIMI BERISHA DHE BALLKANI

Nga Stavri Marko

Në një konferencë shtypi përpara dy ditësh, kryeministri shqiptar Berisha, dha një deklaratë “Bombë” të shoqëruar me disa të tilla rresht. Ai përpara gazetarëve brenda në selinë e tij, deklaroi se “në se Kosova do të ndahet dhe nuk do të fitojë pavarësinë, atëherë ballkani mund të shndërohet në një kaos i cili mund të ishte më i rëndi gjatë gjithë historisë ballkanike”. Po ashtu Berisha deklaroi se “në balkan po kërkohen të formohen shtete etnike dhe se ne jemi kategorikisht kundra”. Cfar mund të ketë ndodhur vallë?
Në se Tirana po ngre zërin për një skenar për ndarje të Kosovës, ajo njëkohësisht po përgatit njohjen e pavarësisë së Kosovës, në se kjo do të bëhet nga verdikti kosovar brenda një afati deri më 21 janar të 2007-tës. Intesifikimi i Tiranës në raport me ngjarjet në Prishtinë, kanë disa argumentë të besueshëm për të analizuar fjalët e kryeministrit shqiptar. Një javë përpara Prishtinën e vizitoi një delegacion i Politikës së Jashtme të Parlamentrit te Tiranes, në të cilën ata i deklaruan presidentit të Kosovës Sejdiu, se “Tirana do të njohe e para pavarësinë e Kosovës”. Por ngjarjet po eskalojnë me një trysni ndërkombëtare në Kosovë, përderisa Kosovën e kanë vizituar kohët e fundit zyrtarëv të lartë të NATO-s përfshi edhe gjeneralin Xhonson.
Në krahasim me deklaratën e parlamentarëve të Tiranës për njohje zyrtare të Kosovës pas “indipendencës”, deklarata e fundit e Berishës, hap një prej cështjeve më serioze të mbetura “nën hije” në opinionin shqiptar, pasi këta të fundit kanë qënë të zhytur në debatet e politikës së brëndëshme të përhershme si “cështja Sollaku”, “Cështja Kadare”, “Cështja e dyshtetësisë”, “Cështja e certifikatave”, Cështja e Xhuvelit” apo dhe të tjera me radhë, në të cilën klane të brëndëshme ekonomike dhe politike e dirigjojnë shtypin shqiptar për të njohur vetëm “çorapet e grisura të pensionistëve”. Kjo e vërtetoi edhe një ditë pas deklaratës së Berishë, ku nga monitorimi i shtypit të përditshëm, vetëm një pjesë e vogël e medias u fokusua në seriozitetin që e pret Tiranën në të ardhmen. Atëherë na ngelet të pyesim veten tonë: A jemi në kohë të mësojmë se cfarë bëhet në të vërtetë në rajon dhe cfarë vendime të rëndësishme duhet të marin ata që ne u kemi dhënë votën për të na qeverisur?
Unë me këtë rast kërcënimin Berisha do ta argumentoja si më poshtë. Gazetat e huaja u fokusuan në një vizitë që Shefi i SHIK i Tiranës zhvilloi takime në Viginia të SHBA-së me CIA-n dhe DIA-n, të cilët sigurisht kanë rëndësinë e vetë nga pikëpamja institucionale. Vizita u konsiderua e rëndëishme së paku nga këndvështrimi i shtypit grek. Në Tiranë, eksponentë të politikës në Kosovë, po deklarojnë hapur se Kosova mund edhe të ketë skenarë ndarje dhe për këtë duket e padrejtë që popullsia kosovare e cila sipas deklaratës së Berishës përbën 90% e popullsisë!!! Analistet gjeopolitike kanë një të drejtë: shqiptarët e kosovës, janë të mbingarkuar psikologjikisht për pavarësinë, dhe sipas tyre është e vështirë ti mashtrosh. Prandaj Për këtë faktor, nuk dihet si të tregohen të kujdeshshëm për pavarësinë. Cdo vendim tjetër, ata i quan "viktimë" të pazareve në kuriz të "drejtësisë që ata presin", prandaj cdo rrebelim për pavarësinë në kosovë, ka një justifikim moral ndaj perëndimit. Pra nuk dihet se cili do të jetë roli i Tiranës në zhvillimet në Kosovë dhe në përgjithësi në ballkan, kur na duhet të kujtojmë se në Mars të këtij viti Besnik Mustafaj deklaroi thuajse të njëjtin gjë, “një ndarje e Kosovës Tirana nuk garanton kufijtë në Balkan”.
Pra përfshirja e Tiranës në krizën Kosovare, me siguri do të na sjellë të papritura për gjithë Ballkanin. Kërcënimi I Berishës do të thotë që Tirana do të shndërohet nga “aktor në faktor” për përcaktimin e fateve të Ballkanit.
Dhe këto deklarata bëhen kur NATO ka në plan veprimi të reagimit të shpejtë për disa vende të Ballkanit duke futur edhe Shqipërinë (problemet e sigurisë,
kontrollit të kufijve dhe terrorizmit), kur Shkupi është bllokuar nga Athina për tu anëtarësuar në NATO dhe BE pasi nuk është gjetur një emër për republikën ish jugosllave, kur vetë Shkupi ashtu si dhe Tirana ka azgjësuar armët e rënda nën vëzhgimin e ekspertëve të NATO-s, kur Brukseli vendosi të dërgojë trupa shtesë në Bonje dhe kur Prishtina është riforcuar me ushtarë të KFOR kryesisht ata amerikanë. Kjo situatë e mbingarkuar në Ballkan, ka si protagonistë indipendencën e Kosovës, nga njëra anë referendumi serb nuk e lejon shkëputjen e saj nga Serbia dhe nga ana tjetër, kërcënimi për një referendum plebishitar për indipendencë në Prishtinë nga populli shqiptar i Kosovës, gjatë periudhës deri në fund të Janarit 2007, megjithë presionet e Brukselit dhe grupit të kontaktit për të mos shkuar në asnjë mënyrë në vendimarje nga ana e prishtinës.
Por gazeta amerikane “Washington Post” e cila është afër republikanëve, edhe një herë rikujton qëndrimin amerikan se “Kosova do të fitojë pavarësinë nga
Beogradi”, menjëherë pasi ish republikat ruse, po kalojnë një situatë kritike duke u shfaqur referendumet për shkëputje dhe afrim e Rusinë. E thënë kështu, Kosova gjendet në pikën e saj më kritike që pas vitit 1999, për të patur mundësinë për pavarësinë, ndërkohë që sipas Berishës kërkohet edhe ndarja e saj. Në se Kosova ka qënë më afër se ndonjë kohë tjetër pavarësisë, kjo është në dyshim edhe si pasojë e disa veprimeve intensive diplomatike të Beogradit për të penguar me cdo kusht atë. Kështu lidhjet e Beogradit drejtë përdrejtë me Tel Avivin duke forcuar bashkëpunimin në marveshjen e aritur dy muaj më parë kryesisht në fushat tregtare, të cojnë edhe në ndihmën e një lobingu ebre në amerikë që të ndikonte në Ëashington vecanërisht tek demokratët që fituan kongresin dhe senatin, për të kthyer këtë fushatë ndaj Kosovës së Pavarur, por edhe pse analistët serbë në amerikë dhe europë kanë intensifikuar shumë propagandën kundër shqiptareve të kosovës, duke i etiketuar ata si islamikë dhe antisemitistë, në një kohë që lobi ebre kishte qënë suportuesi më i madh i cështjes së Kosovës më 1999 ndaj makinës së Milosevic.
Kështu, duke pritur Janarin e 2007, ndoshta do të na duhet të themi se presim “Dimrin e Madh” jo atë të Kadaresë, plot trillime dhe hipokrizira të diktaturës
komuniste, por të shikojmë në realitet se cili do të jetë skenari që presin për statusin e Kosovës, atë që propagandohet si pavarësi e kushtëzuar, atë që kërkojnë shqiptarët indipendencë, atë që kërkojnë serbët mos shkëputje, apo të besojmë fjalët e Berishës, që diskutohet për ndarje dhe kaos në Ballkan. Dhe duke pritur përherë na duhet të kujtojmë sërisëh: Kë Ballkan të besojmë, atë në realitet, ku bashkëjetesa mes entive është shndëruar një farsë dhe hipokrizi si në Bosnje, në Maqedoni, në Kosovë dhe masandej do të themi: Po, ka të drejtë Berisha, po shkojmë drejt ndarjes së shteteve etnike. Atëherë cfar presim të ndodhë në Ballkan???

No comments: