Σταύρος Μάρκος
Τα επίσημα Τίρανα, εντός ενός χρόνου έχουν σφίξει το νομικό και τεχνικό σύστημα στους ρυθμούς της λαϊκίστικης προπαγάνδας με σύνθημα «κατά της διαφθοράς, της τρομοκρατίας και του οργανωμένου εγκλήματος», αναγκασμένα και από τους διεθνείς οργανισμούς για να συντονίζουν τις προσπάθειες σε ένα σχέδιο δράσης ούτως ώστε να ελέγχουν την κατάσταση που γίνεται συνέχεια όλο και πιο ανησυχητική για την σταθερότητα της Αλβανίας που είναι στα πρόθυρα του συναγερμού.
Γι’ αυτήν την ανησυχία η αλβανική Βουλή ξεκίνησε να ψηφίζει μια σειρά από νομοσχέδια, που θεωρούνται από τα πια σφιχτά μέτρα που πάρθηκαν ποτέ σε μια δημοκρατική χώρα κατά της μαφίας, καταπατώντας κιόλας ανοιχτά τις διεθνείς συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Αν αναφέρουμε το «νόμο περί τηλεφωνικών παρακολουθήσεων και ηλεκτρονικών αλληλογραφιών » που ψηφίστηκε το 2005, που είχε ως αφορμή τον κίνδυνο για την πολιτική σταθεροποίηση της Αλβανίας λόγω έλλειψης ελέγχου της κατάστασης σε μια πιθανή δράση των εξτρεμιστών τρομοκρατών, έτσι η Αλβανία δέχτηκε χωρίς όρους της προτάσεις τέτοιων αμερικανικών και βρετανικών θεσμών με κύρος όπως η CIA και M16, αλλά τελευταία και του Europol, για τον συνεχή έλεγχο του οργανωμένου εγκλήματος.
Οι μη κυβερνητικοί οργανισμοί έκαναν μια ασήμαντη αντίσταση σε αυτό το νόμο, που βασικά παραβιάζει τις ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Το μόνο που ειπώθηκε είναι ότι ο Γενικός Εισαγγελέας θα δώσει την έγκριση για έρευνα «χωρίς να καταπατήσει τα ανθρώπινα δικαιώματα».
Εντωμεταξύ το καλοκαίρι του 2006 η αλβανική Βουλή ψήφισε το πιο παράλογο νομοσχέδιο για μια δημοκρατική χώρα, «το νόμο για την ακινητοποίηση των θαλάσσιων μέσων (ταχύπλοα και σκάφη)», γνωστό ως το «μορατόριουμ του Μπερίσα». Ο νόμος αυτός απαγόρευε κάθε ιδιωτική και τουριστική δραστηριότητα για τους Αλβανούς πολίτες. Το νομοσχέδιο το σχολίασαν ως « ”Ακραία μέτρα” κατά της ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Η δικαιολογία που έδωσαν τα Τίρανα ήταν, ότι η Αλβανία έχει γίνει εξαγωγέας του οργανωμένου εγκλήματος από τις προηγούμενες αριστερές κυβερνήσεις και ότι « ”αναγκασθήκαμε” από τη πίεση των διεθνών θεσμών για ένα τέτοιο μέτρο». Η Αλβανία έχει μια παραλία μήκους 320 χλμ που μετά των 90’ έχει γίνει διάδρομος συμφερόντων, τόσο για την μεταφορά λαθρομεταναστών από τρίτες χώρες όσο για την διακίνηση ναρκωτικών, λευκής σάρκας και οπλών.
Στα χρόνια του πόλεμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία την περίοδο 93’-95’ , τα Τίρανα επέτρεψαν την λαθραία μεταφορά του πετρελαίου και όπλων, παραβιάζοντας έτσι το εμπάργκο που είχαν επιβάλει τα Ενωμένα Έθνη. Και μετά την απόφαση για το εμπάργκο, το λαθρεμπόριο και οι παράνομες διακινήσεις συνεχίζονταν να ενεργοποιούνται στα αλβανικά σύνορα, πολλές φορές και από εξτρεμιστές τρομοκράτες με πλαστικά δικαιολογητικά που εφοδιάσθηκαν από τις αλβανικές αρχές, τη στιγμή που οι Βρυξέλλες χρηματοδοτούσαν την αλβανική κυβέρνηση για τον έλεγχο των συμβατικών συνόρων.
Στη συνεχεία των προσπαθειών για τον έλεγχο της κινητής τηλεφωνίας και με την αίτηση της αλβανικής ασφάλειας (SHISH) αναμένεται από την αλβανική Βουλή η ψήφιση νόμου για τον εφοδιασμό με υποχρεωμένο αριθμό ταυτότητας των συνδρομητών της AMC και Vodafone και επίσης να φυλάσσουν για τρία χρόνια όλες τις τηλεφωνικές τους συνομιλίες. Οι δυο εταιρίες έχουν ανακοινώσει ήδη στους συνδρομητές την εγγραφή αριθμού της ταυτότητας τους στους πρώτες 6 μήνες του 2007.
Μια άλλη συσκευή που ήρθε από το Λονδίνο και εγκαταστάθηκε στο Γενικό Εισαγγελέα, αποτελεί ένα άλλο σύστημα παρακολούθησης εκτός από εκείνα της κρατικής Ασφάλειας και Αστυνομίας. Ένα μεγάλο ποσοστό των τόσων πολλών πρακτόρων (περίπου 1000 πρακτόρων που δουλεύουν σε αυτό το θεσμό, αριθμό μεγάλο για μια χώρα με μικρό προϋπολογισμό) ειδικεύεται στο να μπορεί δεχτεί και να μεταδώσει πληροφορίες σε σοφιστικά δίκτυα παρακολούθησης στη χώρα.
Έχοντας υπόψη το νομικό πλαίσιο, όχι μόνο αρκετό αλλά πλήρες, που καταπατάει την ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, βλέποντας τα σοφιστικά όργανα παρακολούθησης σε πολλά κρατικά όργανα που ενεργοποιούνται και σε άτομα που δεν είναι αντικείμενα ποινικοποίησης, συμπεραίνουμε ότι οι νομικές πρωτοβουλίες και η τεχνολογία της παρακολούθησης μπορούν μελλοντικά να προκαλέσουν επικίνδυνα αποτελέσματα.
Με αλλά λόγια ο μεγάλος περιορισμός των ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μπορεί να προκαλέσει πράξεις αποσταθεροποίησης, αν αυτά τα μοντέρνα μέσα εφαρμόζονται κατά της αρχής προστασίας προσωπικών δεδομένων και εκμεταλλεύονται από τα δικαστήρια και από τον εισαγγελέα ως αποδεικτικά στοιχεία για τιμωρία. Τότε πια δεν θα έχουμε να κάνουμε απλά με κάποια μέτρα κατά του οργανωμένου εγκλήματος, της τρομοκρατίας ή της μαφίας.
Έχουμε λόγω να πιστεύουμε ότι η κατάχρηση εις το όνομα των «εθνικών συμφερόντων» μπορεί να φέρει μια υποβάθμιση της κατάστασης των μικρών εθνικών ομάδων στη Αλβανία. Η εμπειρία έχει δείξει πως τα όργανα που δωρίστηκαν από την CIA στα Τίρανα το 1993 εκμεταλλεύτηκαν εκτενώς στην παρακολούθηση των στελεχών που άνηκαν στην ελίτ της Ελληνικής Μειονότητας στο χρονικό διάστημα 93’-94’. Τότε τα αλβανικά δικαστήρια καταδίκασαν πέντε στελέχη της Ομόνοιας με την κατηγόρια «για απόπειρα κατά του συντάγματος», γεγονός που υποχρέωσε την Ελλάδα να βάλει βέτο για την ακύρωση της οικονομικής βοήθειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς την Αλβανία.
Σχετικά με αυτό το πιθανό αποτέλεσμα, αν έχουμε υπόψη τον ρυθμό περιορισμού του συνταγματικού δικαιώματος, οι πολιτικές προσωπικότητες και οι δημοσιογράφοι της ελληνικής μειονότητας κινδυνεύουν για πολλοστή φορά να είναι στο επίκεντρο των παρακολουθήσεων της Εθνικής Ασφάλειας της Αλβανίας. Μια καθημερινή εφημερίδα στην Αλβανία, τελευταία δημοσίευσε ένα άρθρο στο οποίο έλεγε ότι «μέλη της ελληνικής μειονότητας είναι υπό στενή παρακολούθηση από το SHISH (Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών) ως ύποπτοι για το βόρειο-ηπειρωτικό θέμα», πράξη που είναι σύμφωνη με το νόμο περί παρακολουθήσεων.
Αλλά η εξάρτηση του SHISH από την CIA και M16 έχουν κάνει δυνατό το ότι το πολυσυζητημένο όργανο της «Ασφάλειας» το πρώην (SHIK) που καταστράφηκε το 1997, να έχει ως αρχικό στόχο την μαφία και την τρομοκρατία και όχι την καταχρηστική εκμετάλλευση του από την εσωτερική πολιτική της χώρας.
Στη συνέχεια αυτής της ιδέας, ο Γενικός Εισαγγελέας της Αλβανίας κ. Θεοδωρή Σολάκου δήλωσε στη τελευταία συνέλευση της Επιτροπής, για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, της Βουλής ότι « αρνήθηκε ένα μεγάλο αριθμό αιτήσεων των μυστικών υπηρεσιών, της αστυνομίας και του SHISH για παρακολούθηση μέσω κινητής τηλεφωνίας, υπόπτων ατόμων με αυτόν τον εξοπλισμό». Με αυτή την ευκαιρία ο κ. Σολάκου δήλωσε ότι οι αιτήσεις για έγκριση της παρακολούθησης από τα αλβανικά όργανα είναι τόσες πολλές που συγκρίνονται σε αριθμό με αυτές των Ηνωμένων Πολιτειών, τονίζοντας ότι από τον τεράστιο αριθμό αιτήσεων καταπατούνται οι ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα με χυδαίο τρόπο.
Η άρνηση του Γενικού Εισαγγελέα της χώρας στη αλβανική Βουλή ως προς τα ειδικευμένα όργανα παρακολούθησης, πάει να πει ότι ο κίνδυνος αντιμετώπισης με το παρελθόν (δηλαδή όσον αφορά τις διμερείς σχέσεις Ελλάδας - Αλβανίας ) μπορεί να επαναληφθεί δυναμικά στο μέλλον.
Συντακτης: Νίκος Γκόρος
No comments:
Post a Comment