Thursday, May 01, 2014

Himara s’është Krime! -Ajazi prapaskene e Berishes per krijimin e nje klime antigreke-qe Greqia te refuzoje kandidaturene Shqiperise ne EU

Publikuar më 30.04.2014 | 12:43 (shekulli on line)

Panajot Barka
Ditët e fundit, dy eksponentë të lartë të shërbimeve inteligjente shqiptare, përkatësisht ish-kryetari Fatos Klosi dhe ai në detyrë, Visho Ajazi Lika, dolën në publik me deklarata, që minimalisht shkelin etikën profesionale dhe realisht provokojnë tension në marrëdhëniet mes Shqipërisë dhe Greqisë, si edhe në marrëdhëniet e minoritetit etnik grek me shtetin dhe qytetarët shqiptarë. Fjala është për deklaratën e Fatos Klosit në gazetën “Illyria” të SHBA-ve, se shteti grek, nëpërmjet kishës ortodokse në Shqipëri, është më i rrezikshëm se ekstremizmi islamik. Po kështu, fjala është edhe për deklaratën e kryetarit në detyrë të SHISH-it bërë në Komisionin e Sigurisë, se shërbimet inteligjente që ai drejton disponojnë informacione se nëse në ndarjen e re territoriale zona e Himarës do të jetë njësi më vete, atëherë nën ndikimin grek, kjo krahinë mund të ndjekë shembullin e Krimesë. Është më se normale që shërbimet inteligjente të një vendi, në funksion të sigurisë së tij kombëtare, të klasifikojnë impenjimin e tyre ndaj faktorëve të ndryshëm brenda dhe jashtë vendit. Normale është (dhe kështu ndodh) që raportimet dhe konkluzionet inteligjente nuk janë për konsum publik, veçse për struktura të caktuara. Ndryshe s’ka përse të quhen “sekrete”. Për SHISH-in, historia e tranzicionit provoi se bën përjashtim rasti i raportimeve “sekrete” të tij ndaj Greqisë. Pra, nuk bëhet fjalë vetëm për dy rastet e fundit, por për “një transparencë” dhe konsum vijues nga publiku të sekreteve të SHISH-it që kanë për objekt Greqinë.
Ndodh veçanërisht kur situata politike e brendshme në vend përjeton trazime, ose prag trazimesh; kur forcat e caktuara politike në vend (me ndikim në shërbimet inteligjente) kërkojnë të mënjanojnë përgjegjësitë e veta për situatat e ndërlikuara me “rrezikun” grek ndaj Shqipërisë, ose kur minoriteti etnik grek, brenda kuadrit kushtetues të vendit, ka rastin të përmirësojë statusin e vet në fusha dhe nivele të ndryshme. Mekanizmi është i thjeshtë dhe shumë efektiv. Për vetë natyrën e këtij shërbimi, informacioni “i rrjedhur” prej tij ka një ndikim ekstrem në ndjesitë nacionaliste antigreke të shtresave të opinionit publik shqiptar. Kështu mund të interpretohen edhe dy rastet e fundit. Zoti Klosi e kupton se kumti i informacionit që ia servir publikut shqiptar, edhe në rast se është i saktë, parimisht, ligjërisht, logjikisht dhe nga pikëpamja humane, nuk ka asnjë gjë të keqe. Nuk është në dem të ortodoksisë shqiptare ringritja e një strukture kaq brilante të këtij besimi në Shqipëri, ashtu siç nuk i erdhi asnjë e keqe popullit shqiptar nga vepra sociale dhe humane e kreut të kishës ortodokse. Aq më keq kur, as Klosi e as ndonjë strukturë tjetër shtetërore në vend, apo brenda komunitetit ortodoks ose komuniteteve të tjera fetare, nuk kanë as edhe një rast të vetëm që mund të komprometojnë kreun e kishës ortodokse apo edhe shtetin grek për veprimtari të dënueshme ndaj interesave të shtetit dhe të shoqërisë shqiptare. Zoti Klosi do të kishte të drejtë nëse do të “vërtetonte” për shembull se, sipas censusit të fundit, zvogëlimi gati tri herë i numrit të ortodokseve shqiptarë ishte “pasojë e reagimit kundërshtues” të besimtarëve ndaj kreut të ortodoksisë. Ose të zbulonte arsyet se përse shteti shqiptar i ka ndezur dritën jeshile braktisjes dhe shkatërrimit të gati 400 objekteve të kultit ortodoks. Pas kësaj, është e lehtë të gjykohet se bëhet një përpjekje e sforcuar për tërheqjen e vëmendjes nga ato raste të ekstremizmit islamik që e komprometojnë rrugën evropiane të vendit tonë.
Rimarrja e kësaj teze të Klosit nga grupet e njohura në Shqipëri, që mbajnë të ngrehur në mënyrë permanente antigreqizmin, duhet të konsiderohet edhe si një demarsh që mbjell dyshim dhe çarje në harmoninë ndërfetare në vend dhe krijon premisa për një kompleks faji dhe inferioriteti te komuniteti ortodoks shqiptar.

 Akoma, më absurd ishte “informacioni” i kreut aktual të SHISH-it në Komisionin e Sigurisë në Parlament. Paralelizmi i Himarës me Krimenë dhe i Rusisë dhe Ukrainës me Greqinë dhe Shqipërinë i kalon  caqet e çdo fantazie. Kjo do të thotë se në konceptin e SHISH-it, lehtësia për inicime ndryshim kufijsh midis dy vendeve anëtarë të NATO-s ka një domethënie tjetër. Historia e tranzicionit bën të njohur reagimin e minoritetit etnik grek ndaj këtyre “informacioneve” të publikuara të SHISH-it. Provokon frikë të shprehur në formulën se diçka është kurdisur prapa krahëve të tij, që më siguri do të ftohet për ta paguar shumë shtrenjtë ai si komunitet. Kjo përkthehet në frikë kolektive, në deformim karakteri, në mosbesim dhe rezervim ndaj shumicës dhe shtetit. Asnjë prej strukturave legale të minoriteti etnik grek nuk u ngrit për ta dënuar ose kundërshtuar deklaratën e kryetarit të SHISH-it që synon paralelizmin e Himarës me Krimenë dhe Greqinë me Rusinë. Nga ana tjetër, eksponentët e minoritetit grek u bënë më memecë në paraqitjen e projekteve të tyre në lidhje me natyrën e minoritetit etnik grek në ndarjen e re territoriale dhe në lidhje me korrigjimin e gabimeve të historisë.
 Përveç kësaj, e njëjta deklaratë synon gjithashtu të mbajë në këmbë një klimë antigreke e cila, sipas projektuesve të saj, mund të ndryshojë sado pak negativisht qëndrimin grek për marrjen e statusit të vendit kandidat të BE-së nga ana e Shqipërisë. Është gjithashtu e sigurt se këto përpjekje do të vazhdojnë edhe pas deklaratave të  kryeparlamentarit grek se për Athinën zyrtare marrja e statusit nga ana e Shqipërisë përbën angazhim primar. Nga ana tjetër, historia e fundit më se 20-vjeçare tregon se informacionet e rrjedhura apo të publikuara nga shërbimet inteligjente shqiptare për gjoja veprimtari subversive greke ndaj Shqipërisë, nuk janë vërtetuar asnjëherë, pra kanë qenë një mashtrim, ose një lojë shpesh me protagonistë nga minoriteti etnik grek të kompromentuar nga shërbimet inteligjente shqiptare, që synonin kultivimin e fobisë dhe rezervimit të minoritetit etnik grek në marrëdhëniet me shtetin dhe popullin shqiptar, ose kishin si qëllim tërheqjen e vëmendjes nga problemet e brendshme politike. I takon tanimë historisë së afërme loja “e autonomisë së Vorio Epirit” me projektin e çifteve të një fondacioni privat grek. Për incidentin e Peshkëpisë së 10 prillit 1944, nuk janë marrë akoma përgjigje se kush e urdhëroi shkeljen e ligjeve ushtarake të shtetit shqiptar. P.sh transferimin në kufi të rekruteve para kryerjes së betimit ushtarak, lënies së tyre pa armatim dhe ndërlidhje, zhdukjes së procesverbalit të kryerjes së veprimeve etj. Në gjyqin e të pestëve të OMONIAS mbeti enigmë se përse shërbimet sekrete e zbuluan nëpërmjet shtypit (kur me ndërhyrjen amerikane bëhej gati lirimi i tyre) se tre nga të pestët ishin të rekrutuar nga sigurimi i shtetit. Asgjësues mbetet për variantin e ish-SHIK-ut se shkaku i trazirave të 1997-ës ishte plani i lobit grek fakti që në Shqipërinë e Jugut pa shtet, ushtri e qeveri në atë periudhë, nuk pati asnjë përpjekje për ndryshim kufijsh etj. Duke e mbyllur këtë analizë dua të theksoj se ajo ishte e përfunduar kur ambasadori amerikan Arvizu tërhoqi vëmendjen për një kujdes në publikimin e informacioneve të shërbimeve sekrete.

No comments: