Saturday, January 12, 2013

Qyqari Pellumb Xhufi qe "cliroi Greqine" -përgënjeshtrim flagrant nga A. Vehbiu

" Kete duhet ta kuptojmë si përgënjeshtrim flagrant jo vetëm të shakave të kripura që ka bërë Xhufi me Gazetën shqiptare, por edhe të krejt mendësisë kombëtariste folklorike, së cilës historiani ynë po i shërben tani si zëdhënës"-A. Vehbiu.
" Historiani  (P. Xhufi) me siguri duhet ta dijë se një faktor i rëndësishëm për këtë zgjim të hershëm të identitetit grek si identitet kombëtar në Ballkan ishte vetëdija historike, e përcjellë nëpërmjet shkronjës greke, fesë ortodokse, shkollës dhe kujtesës për Bizantin" -A. Vehbiu.
"Lleshit të Zi nga Mirdita nuk është se iu mbajt gjë dora, kur e vrau Marko Boçarin( "shqiptar" sipas Xhufit).

VEZËT E QYQES


Mehmed Aliu i Egjiptit
Te “Gazeta shqiptare” lexova që historiani i njohur Pëllumb Xhufi iu është përgjigjur flakë për flakë deklaratave të partisë “Agimi i Artë”, sipas të cilave Skënderbeu paska qenë grek.
Xhufi shkon edhe më tej, dhe vëren se “historia e ka lënë Greqinë pa heronj e pa vepra heroike. Në 500 vjetët e sundimit osman në Greqi nuk arrin të shquash një lëvizje, një kryengritje çlirimtare, si përkundrazi ndodhi me shqiptarët gjatë shekujve XIV-XIX”; për të shtuar pastaj se  “fakti që aktorët kryesorë të kryengritjes së vitit 1821 dhe të çlirimit të Greqisë ishin shqiptarët, Ali Pashë Tepelena, Marko Boçari, Miauli, Ali Farmaqi, Kollokotroni, Odise Andruco, Bubulina, etj., nuk mundej të përtypej lehtë.”
Këto fjalë të historianit Gazeta Shqiptare i ka interpretuar me mjetet e veta, duke e titulluar shkrimin: “Pëllumb Xhufi: Skënderbeu grek? Ata s’kanë heronj, ne ua shpallëm pavarësinë.”
Mos e humbisni bukurinë e kësaj “ne”-je, të hedhur ashtu si rastësisht; ose si shprehje të një epërsie të shpenguar ndaj fqinjit; por për këtë mufkë fajin nuk e ka vetëm redaktori i faqes. Vetë fjalët e historianit kutërbojnë kafene të keqe të periferisë, ku çështjet e historisë diskutohen si të ishin punë ndeshjesh futbolli të ligës semi-profesioniste, ose të pikësuara nga vetorët “ne… ju… ne… ju…” etj.
Natyrisht Xhufi këtu nuk flet si historian, pavarësisht prezantimit që ia bën gazeta; por si një tifoz çfarëdo, që përpiqet të poshtërojë kundërshtarin në debat, para një birre me temperaturën e dhomës.
E vërteta është se çdo popull ka heronjtë e vet, edhe pse disa heronj u përkasin shumë popujve njëkohësisht; dhe kjo është e vërtetë analitike, sepse pa heronjtë përkatës, as populli nuk do të kish vetëdije për ekzistencën e vet.
Nuk më tingëllon mirë as edhe që arbërorë si Marko Boçari, Miauli, Kollokotroni, Bubulina e plot të tjerë Xhufi i quan si pa të keq “shqiptarë”; aq më tepër që ata nuk do ta kishin quajtur veten ashtu; dhe doemos as e kishin shkuar nëpër mend se po merrnin pjesë në revolucionin grek si “shqiptarë”.
Ata ishin arbërorë, që u ngritën për të shporrur sundimin osman nga trojet e tyre – sikurse edhe e arritën, duke luftuar përkrah vëllezërve të tyre të një feje, por të një kombi tjetër.
Përkundrazi, prej vilajeteve shqiptare revolucionit grek i shkuan kryesisht mercenarë, të cilët luftuan për ta mbytur, me gjak e me hekur (dhe këtu s’po përmend gjë Mehmet Aliun, as të birin e tij Ibrahim).
Lleshit të Zi nga Mirdita nuk është se iu mbajt gjë dora, kur e vrau Marko Boçarin.
Por fjalët çapraz të historianit Xhufi më bënë të mendoj edhe për një aspekt tjetër të historisë së arbëreshëve, arbërorëve dhe shqiptarëve, gjatë periudhës osmane.
Dhe pikërisht – që arbërorët në Greqi u ngritën të luftojnë kundër osmanëve dhe për lirinë… e Greqisë.
Xhufi, me naivitet jokarakteristik, thotë se disa grekë nga të sotmit nuk e përtypin dot faktin që këta ishin “shqiptarë”; por në fakt problemi është tjetërkund: pse luftohej, në atë kohë, për lirinë e grekëve dhe të rumunëve dhe të serbëve – por jo të shqiptarëve?
Ose më mirë: prej historianit do të dëshironim që të shpjegonte pse ishin shqiptarët, arbërorët e arbëreshët kaq të vonuar në kristalizimin e identitetit të tyre kombëtar në fund të shekullit XVIII, sa dëshirën për sovranitet do ta realizonin duke luftuar për lirinë e një populli tjetër?
Edhe sikur të gjithë udhëheqësit e revolucionit grek të kenë qenë arbërorë, përsëri fakti mbetet i pamohuar dhe i pamohueshëm, që këta kërkuan ta realizojnë të plotë identitetin e tyre duke çliruar prej osmanëve Greqinë.
Dhe këtu historiani me siguri duhet ta dijë se një faktor i rëndësishëm për këtë zgjim të hershëm të identitetit grek si identitet kombëtar në Ballkan ishte vetëdija historike, e përcjellë nëpërmjet shkronjës greke, fesë ortodokse, shkollës dhe kujtesës për Bizantin.
Në kohën kur grekët, si popull, u çuan të luftojnë kundër osmanëve, vetëdija historike-etnike mes shqiptarëve, madje edhe mes “shqiptarëve” të Xhufit praktikisht nuk ishte përftuar; por ndesheshin vetëm pak orvatje të drojtura e të shkëputura, sa mes pak klerikëve katolikë shqiptarë në Veri, ashtu edhe mes pak klerikëve arbëreshë katolikë të ritit bizantin në kolegjin e Kalabrisë dhe më pas në seminarin e Palermos në Itali, për të ngjizur embrionet e kësaj vetëdijeje, duke ia rindërtuar kombit të ardhshëm një të kaluar historike dinjitoze.
Përkundrazi, lëvizjet politike dhe ushtarake serioze, kundër pushtetit osman në vilajetet shqiptare, si ato të Bushatllinjve në veri dhe të Ali Pashë Tepelenës në Jug, ishin lëvizje të përftuara brenda kontekstit politik, ushtarak dhe gjeografik të Perandorisë Osmane dhe dukuri që, për nga natyra, i përkasin historisë së kësaj perandorie.
Nëse grekët u ngritën kundër osmanëve për të fituar lirinë si popull e si komb, pashallarët në vilajetet shqiptare u ngritën, kundër të njëjtëve osmanë, para së gjithash për të mbrojtur privilegjet dhe pushtetin e tyre, ose për të siguruar autonominë, në mos lirinë e tyre individuale si sundimtarë absolutë. Tundimet e këtyre sundimtarëve, për ta çuar më tej programin e tyre kryengritës dhe për të përfshirë në projektet edhe lirinë e subjekteve të tyre mbetën, në masë të madhe, veç tundime.
Ka një dallim të madh këtu, të cilin mua pikërisht historianë si Xhufi ma kanë mësuar.
Për të njëjtën arsye, atje ku Bushatllinjtë dhe Ali Pashai dështuan, ia doli mbanë Mehmed Aliu, i cili mbahet si themeluesi i Egjiptit modern.
Në të njëjtën kohë që “shqiptarët” e Xhufit luftonin për lirinë e Greqisë, ishte një shqiptar tjetër – pa thonjëza këtë herë – që doli në krye të reformave të cilat çuan në krijimin e shtetit egjiptian.
Si duhet ta kuptojmë këtë? Para së gjithash, duhet ta kuptojmë si përgënjeshtrim flagrant jo vetëm të shakave të kripura që ka bërë Xhufi me Gazetën shqiptare, por edhe të krejt mendësisë kombëtariste folklorike, së cilës historiani ynë po i shërben tani si zëdhënës.
Dhe pikërisht – që është fatkeqësia jonë, si komb, që kemi mbetur prapa në histori kolektivisht, teksa kemi preferuar të shkëlqejmë si individë, në historitë e të tjerëve. Qyqen nuk e lëvdon kush, as e sjell kush për shembull të virtytit, që i lëshon vezët në foletë e zogjve të tjerë. Për të njëjtën arsye, ne do të vendosim marrëdhënie të shëndoshë me të shkuarën që nga momenti kur do të lodhemi së rëni gjoksit dhe së pikasuri pasardhësit tanë në krye të projekteve të së tjerëve; për të filluar të kuptojmë arsyet e vonesës sonë historike.

Pellumb Xhufi: Skënderbeu grek? Ata s'kanë heronj, ne ua shpallëm pavarësinë
: 07/01/2013 - 09:42



Fatmira Nikolli

Skënderbeu mund të jetë grek, aq sa ç'mund të jetë shqiptar, Eleuther Venizellosi". Kështu u përgjigjet deklaratave të artisë ultranacionaliste greke, "Agimi i Artë", historiani i njohur Pëllumb Xhufi. Në një prononcim për "Gazeta Shqiptare", profesori thotë se deklaratat e drunjta të "Agimit të Artë" nuk do të meritonin asnjë vëmendje, nëse nuk do të shprehnin një shqetësim real të nacionalizmit grek dhe të historiografisë nacionaliste greke. Kjo forcë politike ultra-nacionaliste përmes një shkrimi në faqen zyrtare, shprehej se shqiptarët nderojnë si hero kombëtar një grek, Jorgo Kastriotin, i cili zhvilloi një luftë të ortodoksisë kundër turqve, për të mbajtur të lirë rajonin. Në shkrim shtohej gjithashtu se shqiptarët përdorin në mënyrë të padrejtë flamurin e Perandorisë Bizantine si flamur kombëtar dhe nënvizonin se Epiri ishte grek. Reagimi i "Agimit të Artë" erdhi pas deklaratave të pak ditëve më parë të kreut të marrëdhënieve me Jashtë në partinë Aleanca Kuqezi, Lisen Bashkurti, i cili foli pas një tjetër fyerjeje ndaj shqiptarëve. Paralajmërimit që Bashkurti u bëri këtyre ekstremistëve nëse shkelin në territorin tonë, duke iu kujtuar betejën e Lëkursit në fillim të shekullit XX.
Historia
Por, cilësimi si grek i Skënderbeut, për historianin e njohur Pëllumb Xhufi, ka tjetër domethënie. "Fakti është se historia e ka lënë Greqinë pa heronj e pa vepra heroike. Në 500 vjetët e sundimit osman, në Greqi nuk arrin të shquash një lëvizje, një kryengritje çlirimtare, si përkundrazi ndodhi me shqiptarët gjatë shekujve XIV-XIX", vëreni ai. Nga ana tjetër, profesori vëren se "fakti që aktorët kryesorë të kryengritjes së vitit 1821 dhe të çlirimit të Greqisë ishin shqiptarët, Ali Pashë Tepelena, Marko Boçari, Miauli, Ali Farmaqi, Kollokotroni, Odise Andruco, Bubulina, etj., nuk mundej të përtypej lehtë". Sipas Xhufit, është pikërisht për këtë arsye që historiografia dhe politika greke bënë gjithçka për t'i 'adaptuar' e për t'i paraqitur ata si grekë.
"Madje qysh në shekullin XIX, ndonjë ideolog i 'megali-idesë' shkoi më tutje: duke ndjerë si frustrim kombëtar boshllëkun në histori, e në heronj për Mesjetën greke, mendoi të 'rrëmbejë' edhe Skënderbeun", shton ai, duke theksuar kështu, se cilësimet mbi heroin janë krejt të hershme. Për Pëllumb Xhufin, njohës i mirë dhe autor i disa librave për këtë periudhë historike, "Agimi i Artë" nuk bën gjë tjetër veç shkel në rrugë të perënduara. "Askush në Evropë e Amerikë nuk ua ka vënë veshin kllapive të tilla. Madje edhe në vetë Greqinë, brenda dhe jashtë botës akademike po shtohen gjithnjë e më shumë zërat, që denoncojnë nervin nacionalist e shovinist të historiografisë e të vetë politikës greke", nënvizon ai. Në fund, ai këshillon që "ndaj këtyre duhet të tregohemi (dhe duhet të tregoheni edhe ju gazetarët) të vëmendshëm dhe jo ndaj kakarisjeve të sorrave të 'Agimit të perënduar'".




Kazanova dhe Himariotët

post by K. Jorgji

Kjo është një pikturë e Xhakomo Xhirolamo Kazanovës (it. Giacomo Girolamo Casanova) siç është dhënë në Wikipedia, e cila e cilëson edhe si aventurier, por edhe shkrimtar me prejardhje nga Republika e Venedikut.

I lindur më 2 Prill 1725 dhe vdekur më 4 qershor të vitit 1798, Kazanova la pas shumë libra, nga të cilat ka lënë më shumë gjurmë autobiografia e tij e titulluar “Historia e jetës sime” (në origjinalin në frëngjisht “Histoire de la ma vie), e cilësuar se një nga burimet më të vërteta të jetës dhe zakoneve në këtë pjesë të botës gjatë shekullit të XVIII. Nga ana tjetër duhet thënë se ai njihej personalisht dhe shoqërohej me mbretër dhe papë,
fisnikë dhe kardinalë, njerëz të thjeshtë, por edhe me filozofë si Volteri, shkrimtarë si Gëte dhe muzikantë si Mozarti. Por ai mbahet në histori kryesisht si i parapëlqyeri i grave. Dhe në këtë fushë mund të krahasohet me të vetëm një tjetër - Don Zhuanin. Kjo pjesërisht pasi Venecia e asaj kohe qe kryeqyteti i qejfit, ku padyshim karnavalet e qytetit të lagunës qenë tërheqja kryesore. Ashtu siç ka ngelur edhe sot. Dhe Kazanova qe produkt i këtij qyteti, sikurse edhe ai vetë qe përfaqësues i qytetit.

Pasi hyri në Universitetin e Padovës, ku u dallua për mprehtësinë e mëndjes, vullnetin dhe etjen për dituri. E veçanta është se ai hyri në këtë Universitet në moshën 12 dhe doli prej andej në moshën 17 vjeçare në vitin 1742 me gradën e juristit.!!!!! Por nuk la pas dore edhe degët e tjera sikurse kiminë, matematikën, mjekësi, filozofinë. Por shpejt i hyri vesit të bixhozit dhe u zhyt herët në borxhe.

Ndërkohë hidhte shtat dhe u shndrua në një të ri elegant me flokët kacurrelë të zinj, i pudrosur dhe i parfumuar. Pati si patron të parë një senator 76 vjeçar venecian, Alvize Gasparo Malipiero, i cili e futi në qarqet më të frekuentuara të Venecies, duke i dhënë përvojën e tij me pijet, verën, ushqimet dhe pa dyshim sjelljen në shoqëri. Provon të ngacmojë të preferuarit e padronit të tij, por kjo sjell dëbimin e tij nga shtëpia. Këtu nis fillesa për dëshirën dhe kërshërinë për gratë, që siç theksuam në fillim të shkrimit, mbetet pasioni i tij kryesor.

Pas skandaleve të para dhe vdekjes së gjyshes që e kish rritur, tenton të hyjë në karierën kishtare
dhe më vonë bëhet oficer për Republikën e Venedikut. Kështu bashkohet me një regjiment Venecian në Korfuz duke ardhur afër zonë së Himarës!!!

Në moshën 21 vjeç, pasi kish bërë një visitë në Konstadinopojë (Stambolli i sotëm) dhe dorëheqjes nga shërbimi ushtarak e kthimit në Venedik, ai bëhet një bixhozxhi profesionist, ku humbet gjithçka. Më pas bëhet violinist në theatrin San Samuel. Por fati i qeshi pasi shpëtoi në rrethana të çuditshme jetën e një fisniku nga familja e Bragadinit, të cilit i ra atak në zemër ndërsa po voziste në një gondola. Në këto kushte të vështira për jetën e fisnikut, ndërsa u thirr madje edhe prifti për të bërë ritualet e fundit të krishtere, Kazanova ndërhyri duke i shpëtuar jetën. Kështu fitoi edhe mirënjohjen për jetë të fisnikut që ishte kabalist dhe famën e personit me fuqi okulte.

Por pas tre vjetësh duke punuar si asistent legal, detyrohet të ikë nga Venediku në Parmë për shkak të skandaleve - e akuzuan që kishte çvarrosur një kufomë për të bërë një shaka si dhe për tu hakmarrë, si dhe përdhunim të një vajze të re.

Pas çlirimit nga akuzat dhe kthimit në Venecie ku vazhdoi bixhozin, ai largohet për në Paris, ku mbrrin në 1750. Pa u ndarë nga aventurat dashurore, hyn në Lion në shoqatën e Frankmasonëve, që i ngjalli interesin për ritet sekretet të cilat kishin tërhequr vëmendjen e njerëzve me intelekt dhe ndikim, njohje që i dolën me vlera më pas në jetë. Në Paris, Kazanova qëndroi dy vjet, ku përveç jetës mondane dhe njohjeve me të fuqishmit, la edhe “mbresa” në policinë e Parisit.
Pas kësaj ai arriti më 1752 në Dresden, dhe më pas viziton edhe Pragën dhe Vienën, ku përsëri vazhdon aventurat dashurore dhe bën shumë armiq duke tërhequr vëmëndjen e policisë së Venedikut. Lista e “bëmave” të tij përfshin seduktime, zënka, debate publike dhe blasfemi, si lidhjet e tij me Frankmasonëve dhe kabalizmin.

Ndaj pas nje gjyqi u fut në burg që e bëri të kalojë dënimin pesëvjeçar në katin e sipërm të pallatit të dozhëve. Pas një tentative të dështuar, arriti që të arratiset herën e dytë dhe le Venecien për të arritur në Paris në datë 5 Janar 1757. Këtë episod të jetës së tij, Kazanova e përshkruan pas 30 vjetësh në librin e tij “Historia e arratisjes sime”, botuar në 1787, një botim populor dhe që njohu dritën e ribotimit në shumë gjuhë.

Në Paris, ai njihet me Ministrin e Financave, që arriti ta këshillonte për mobilizimin e fondeve për shtetin. Bëhet si pasojë një nga anëtarët e këshillit të llotarisë së parë shtetërore, që e bëri të ketë mjete për të paguar udhëtimet dhe seduktimet e tij, ku fitoi edhe njohje të reja duke përdorur famën si okultist me kujtesën e tij mbresëlënëse. Kështu si Rozikruzian dhe alkimist, pati njohje me shumë figura të shquara të kohës si Madamë Pompadur, kontin e Shën-Gjermanit, d’Alamberin dhe Zhan Zhak Rusonë. Këto njohje dhe veçanërisht moda e alkimisë, bëri që ai të ish tepër i kërkuar me efekte edhe në pasurimin e tij. Në këtë kohë shkon për herë të parë në mision si agjent në Dunkerk. U pagua mirë për këtë shërbim sa që shkroi këto radhë të cilat ngelen të vlefshme edhe sot për tërë qeveritë “Tërë ministrat Francezë janë njësoj. Vjedhin para që vinë prej xhepave të të tjerëve për të pasuruar veten dhe për këtë janë absolutë…. Një
revolucion është i nevojshëm”.

Sidoqoftë lidhje të tilla i shërbyen dhe me rastin e dërgimit të tij në Amsterdam, që ishte qëndra financiare e asaj kohe, ai u bë i pasur sa për të hapur një fabrikë mëndafshi.,Por edhe kësaj here fati nuk i qeshi duke shpenzuar më tepër se sa fitonte dhe natyrisht duke kaluar kohën me punëtoret e tij, që i kish pagëzuar si “harremi”. Për borxhet u fut në burg e më pas arratiset në Këln dhe më pas në Shtutgart në 1760, dhe më pas në Zvicër, Marsejë, Xhenova, Firence, Romë, Napoli, Modena dhe Torino me plot aventura dashurie. Por edhe duke u takuar edhe me Albreht von Haller dhe me Volterin. Po këtë vit u nderua nga Papa Klementi XIII më Urdhërin papal “Eperon d’Or”.

Në Angli, Kazanova shkoi në 1763, ku tentoi të shiste idenë e lotarisë shtetërore. Arriti të kishte një audiencë me mbretin Xhorxh III, por duke kaluar kohën më të madhe në krevat, ku morri edhe sëmundje veneriane dhe u sëmur. Pas kësaj udhëtoi në tërë Europën duke përshkruar rreth 6,000 km. Kazanova shkoi deri më Moskë dhe Shën Petërsburg, ku u takua edhe me Katerinën e Madhe dhe Frederikun e Madh në Prusi, por pa u shitur asnjërit idenë e llotarisë shtetërore. Pati një duel në Poloni për një aktore italiane dhe pas plagosjes shpëtoi nga prerja e dorës. Kthehet në Paris, por kësaj rradhe detyrohet të largohet me urdhër të vetë mbretit të Francës, Luigjit XV. Ndaj shkoi në Spanjë, ku edhe këty arriti të takohet me mbretin Karli III, por edhe këtë radhë pa sukses. Ndaj u kthye sërisht në Itali, ku nisi përkthimin e Iliadës si dhe libra të tjerë. Aty morri përgjigje për kthimin e tij në Venedik nga inkuizicioni. Por pas iluzioneve të fillimit mbeti tepër i
zhgënjyer.

Rreth të 50-ave, Kazanove nuk qe i kënaqur, me pak para në xhep, me fytyrën vrarëlie, me pak femra. Iliada e tij u botua, por solli pak të ardhura . Në 1779 u pagua nga Inkuizicioni për disa kohë, por në 1783 u dëbua sërisht nga Venecia, dhe shkon sërisht në Paris, ku takohet me Benxhamin Frenklin dhe libretistin e Mozartit,Sebastian Foskarinin. Pas 1785 bëhet bibliotekari i kontit Jozef von Walstein në kështjellën e Duksit, Bohemi, por i pakënaqur. Këtu i ardhi lajmi se me pushtimin nga Napoleoni në 1797, Republika e Venedikut nuk ekzistonte më dhe ai qe i lirë të kthej. Por qe vonë dhe ai vdiq në 4 Qershor,1798 në moshën 73 vjeçare. Thuhet se fjalët e tij të fundit qenë “Jetova si filozof dhe po vdes si i Krishterë”.

Personaliteti dhe fama e Kazanovës.

Mjaftojnë faktet e sjella më sipër për të krijuar bindjen se Kazanova qe i njohur nga njerëzit e rëndësishëm të kohës së tij, që e shihnin atë si të jashtëzakonshëm, me intelekt të spikatur dhe të pajisur me një kuriozitet të pamatë. Ai qe sigurisht një aventurier i zellshëm, pjesmarrës i shoqërive sekrete, udhëtar i palodhshëm, përherë në kerkim të fatit të tij dhe vënjes të këtij qellimi edhe njohjet e tij të pafundme. Qe dekadent, por edhe besimtar i devotshëm, katolik i zellshëm, por edhe kërkues i përgjigjeve tej konvencioneve. Besonte në lutjet dhe tej saj në vullnetin e lirë dhe arsyen, por edhe shfrytëzoi sa mund kënaqësitë e jetës. Qe jurist, por edhe ushtarak, violinist, njeri i fesë, politikan, filosof, shkrimtar, përkthyes, kabalist dhe filozof shoqëror. Shkroi mbi 20 vepra dhe kishte një pasion të veçantë për theatrin dhe jetën teatrale.
Përdorte Homerin dhe Horacin aq sa mundte. Në nivelin personal qe i ndjeshëm dhe bujar, por nëse e zemëroje qe i hidhur dhe i pakëndshëm deri hakmarrës.

Por emri i tij i dytë ngelet Don Zhuan. Emri i tij ngelet sipas fjalorit Merriam Webster’s Collegiate Dictionary, botimi 11, si sinonim i “dashnorit”, si “dashnor i hapur dhe pa skrupuj”.

Në veprën e tij të “Kujtimeve’ Kazanova na bën të ditur se gjatë endjeve të tij në Venecie, e me saktë në fortesën e San Andresë, atje ku fillon deti Adriatik, takon edhe Himariotë. Ky takim duhet te ketë ndodhur diku rreth viteve 1744-1746. Ja si i përshkruan ai Himariotët, në veprën e tij marrë nga botimi anglisht i plotë i vitit 1894, përkthyer nga Arthur Machem.

Fortesa, ku Republika që zakonisht mbante vetëm një garnizon prej 100 Sklavonësh me gjysëm rroge, qëlloi që të kishte në atë kohë rreth 2,000 ushtarësh shqiptarë, që quheshin Himariotë(ang. Cimariotes).

Ministri i Luftës, që qe i njohur nën titullin e ‘sage a l’ecriture” i kish thirrur këto njerëz që nga Lindja si pasojë e një dekorimi ende të pazbatuar, meqë donte që këta ushtarakë të provoheshin në vend për meritat e tyre para se të shpërbleheshin . Ata vinin nga ajo pjesë e Epirit e cila quhet Shqipëri, që i përkiste Republikës së Venedikut, dhe ishin dalluar në luftën e fundit kundër turqve. Për mua qe një pamje e re dhe e jashtëzakonshme të kisha mundësi të shihja tetëmbëdhjetë apo njëzet oficerë, të tërë në moshë të kaluar, por ende të fortë dhe të shëndetshëm, duke treguar shënjat e plagosjeve të tyre që u mbulonin fytyrën dhe kraharorin, ky i fundit i zhveshur dhe plotësisht i ekspozuar me një krenari prej ushtarakësh. Lietnant-
koloneli qe plotësisht i mbuluar me plagë, pasi pa ekzagjerim kish humbur çerekun e fytyrës. Kishte vetëm një sy, një vesh dhe ishte pa nofull. Por mund të hante shumë mirë dhe të fliste pa vështirësi dhe qe shumë gazmor. Kishte me vete tërë familjen, të përbërë nga dy vajza të bukura, që dukeshin më të bukura kur qenë me kostumin e tyre kombëtar si dhe shtatë djem, të tërë ushtarë. Ky lietnant-kolonel ishte rreth 1.80 i gjatë dhe figura e tij qe e mrekullueshme, por vragat e plagosjeve kishin shpërfytyruar kaq tiparet e tij sa që fytyra qe e tmershme për tu parë. Por unë u tërhoqa aq shumë nga ai dhe e pëlqeva që në çastin e parë që e pashë dhe do të isha tepër i lumtur të bisedoja me të, nëse nuk do ti vinte aq shumë era hudhër nga goja. Të tërë
shqiptarët i kanë xhepat plot me të dhe e shijojnë po aq sa ne shijojmë kumbullat e sheqerosura.
Nuk mund të themi se është helmuese, meqë vetia e vetme mjekësore që ka është nxitja e oreksit,
pasi veprojnë si tonik në një stomak të dobët.

Lietnant-koloneli nuk dinte të lexonte, por nuk turpërohej nga padituria e tij, pasi nuk qe i vetmi në trupën e tij, me përjashtim të priftit dhe kirurgut, që ishin më të ditur. Secili prej tyre, oficer apo ushtar, kishte kuletën plot me flori; gjysma e tyre, të paktën, ishin të martuar, dhe ne kishim në fortesë një koloni prej pesë deri gjashtëqind gra, me Zoti e di sa fëmijë!!!.............

E kaloja kohën time duke shëtitur nëpër fortesë dhe nëpër kapanonet e ushtarëve dhe dy vëndet e vetme të pushimit qenë dhoma e majorit për një farë çlodhje intelektuale dhe në dhomat e lietnant-kolonelit Himariot për të gëzuar grimca dashurie. Shqiptari duke qenë i sigurtë se koloneli i tij do të emërohej brigadier, kërkonte të merrte komandën e regjimentit, por kish një rival dhe trëmbej se nuk do të arrinte. Shkrova një peticion të shkurtër, por të shkruar aq mirë sa që ministri i luftës pasi kish bërë kërkimet e tij për emrin e autorit, i dha shqiptarit postin e kolonelit. Sapo u kthye në fortesë, burri trim, fort i gëzuar për suksesin e tij, më shtërngoi në krahë, duke thënë se këtë gjë e kishte në sajë të ndërhyrjes time; më ftoi në një darkë me
familjen, ku tërë shpirti im u ngop prej hudhrave dhe më dha dhuratë 12 putarga dhe 2 paund duhan të mrekullueshëm prej Turqie.

……….Rreth mesit të qershorit, Himariotët u dërguan sërisht në Lindje dhe pas largimit të tyre, garnizoni u reduktua në numrin e zakonshëm. Fillova të mërzitesha nga kjo vetmi, gjykuar nga e kaluara ….

Tuesday, January 08, 2013

Αλβανικό οργανωμένο έγκλημα εν Ελλάδι, του Ιωάννη Μιχαλέτου

  http://www.rimse.gr/2013/01/blog-post.html

Το παρακάτω κείμενο παρουσιάζει με επιγραμματικό τρόπο την εξάπλωση τη σημερινή εποχή του Αλβανικού οργανωμένου εγκλήματος στην Ελλάδα και κυρίως τους κινδύνους που εγκυμονούνται εξ'αυτού σε ότι αφορά θέματα εσωτερικής ασφάλειας. 
Η δράση του Αλβανικού οργανωμένου εγκλήματος διαθέτει σε ότι αφορά την εσωτερική ασφάλεια της Ελλάδος, τέσσερα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.

Ι) Πρώτον, διαπλέκεται με πολιτικούς κύκλους της γείτονας χώρας Αλβανίας αλλά και του Κοσσυφοπεδίου και της ΠΓΔΜ.

ΙΙ) Αποτελεί εν δυνάμει αποσταθεροποιητικό παράγοντα λόγω των εθνικιστικών τάσεων (Βλ. Τσαμουριά, Μεγάλη Αλβανία)

ΙΙΙ) Έχει σχέσεις με το Τουρκικές εγκληματικές οργανώσεις που με την σειρά τους διαπλέκονται με το Τουρκικό κράτος

ΙV) Είναι δύσκολή η ριζική αντιμετώπισή του, λόγω της ύπαρξης μεγάλου αριθμού Αλβανών υπηκόων στην Ελλάδα, γεγονός που διευκολύνει - προς το παρόν - τη δόμηση "παράλληλων κοινωνιών", όπως και το ικανό αριθμό ανθρώπινου δυναμικού για υποστηρικτικούς λόγους. 

Αυτό που έχει κρίσιμη σημασία, είναι ότι πλέον το οργανωμένο έγκλημα Αλβανικής προέλευσης, έχει αποκτήσει στέρεες βάσεις στην Ελλάδα και σε περίπτωση σχεδίων αποσταθεροποίησης της χώρας θα αποτελέσει παράγοντα "μισθοφορικού τύπου" με σκοπό να πλήξει τα Ελληνικά συμφέροντα.






Στοιχεία (Βασιζόμενα σε εκτιμήσεις της Ελ. Αστυνομίας κατά βάση)

-Η λεγόμενη Αλβανική μαφία ελέγχει περί το 80% της λιανικής διανομής ηρωίνης στην Ελλάδα.


-Ελέγχει περί του 50% τόσο της χονδρικής όσο και της λιανικής διάθεσης χασίς

-Ελέγχει το 90% της εισαγωγής παράνομου φορητού οπλισμού στη χώρα (Καλάσνικοφ, Μακάροφ, χειροβομβίδες)

-Εκτιμάται ότι το 50% των κυκλωμάτων "τραφικινγκ" γυναικών ελέγχεται από Αλβανούς με σχεδόν απόλυτη κυριαρχία στις περιοχές Μεταξουργείου, Παραλιακής, Κέντρου Αθηνών και "γραφείων" συνοδών σε όλα τα μεγάλα αστική κέντρα.
-Το 50% των ένοπλων ληστειών σε σπίτια-καταστήματα-επιχειρήσεις διαπράττεται από Αλβανούς.

-Κατά μέσο όρο τα τελευταία 5 έτη ανακαλύπτονται περι τις 15 κρύπτες όπλων ετησίως που ανήκουν σε Αλβανούς, τα περισσότερα εκ των οποίων στα περίχωρα της Αττικής, στην Ήπειρο και στην Βόρειο-Δυτική Μακεδονία. 

- Σε περιοχές όπως την Ομόνοια, Πειραιώς, Πλατεία Βάθης, Αχαρνών, Βάρκιζα, περιοχές Παγκρατίου, Ταύρου, περιοχές Περιστερίου Αλβανικά κυκλώματα πωλούν "προστασία" και διαχειρίζονται το παρεμπόριο "νοικιάζοντας" τον χώρο σε Αφρικανούς και Ασιάτες παρεμπόρους. 

- Στην Αττική δρουν 2 Αλβανικά από τα 5 συνολικά οργανωμένα κυκλώματα διακίνησης κοκαίνης. Ένα δραστηριοποιείτε στο κέντρο και ένα στα Βόρεια προάστια. Τα υπόλοιπα κυκλώματα είναι Ελληνικά.

- Επίσης περί το 30% των παράνομων χαρτοπαιχτικών λεσχών στην Αττική "προστατεύονται" από Αλβανικά κυκλώματα.

- Μία ανερχόμενη τάση των τελευταίων ετών είναι η ολοένα και αυξανόμενη εμπλοκή Αλβανών σε πλαστογραφίες, διευκόλυνση εξόδου από τη χώρα Ασιατών λαθρομεταναστών και ψεύτικων γάμων για την απόκτηση νόμιμων εγγράφων από αυτούς.
 - Τα Αλβανικά κυκλώματα λειτουργούν ως πραγματικοί παρακρατικοί μηχανισμοί. Εκτελούν επιχειρήσεις αλίευσης πληροφοριών, αντί-κατασκοπείας, έχουν λογιστική υποστήριξη (διαδρομές διαφυγής, οχήματα, ασφαλή σπίτια) χρησιμοποιώντας συνήθως γυναίκες και όχι μόνο της ίδιας εθνικότητας και δρουν συντονισμένα ως προς την εγκληματική τους δράση και όχι παρορμητικά. Προτού αποφασίσουν μια δράση, εκπονούν πλάνο που συζητείται μεταξύ των μελών και εγκρίνεται από τις "κεφαλές". Δίνουν μεγάλη έμφαση στη συλλογή πληροφοριών και στη δικτύωση με Έλληνες που είναι ευεπίφοροι σε χρηματισμούς ή πιθανοί συνεργάτες, κτλ. 

Ο όγκος όλων αυτών των "μαύρων " κεφαλαίων (αρκετά δις ανά έτος) που παράγονται από αυτές τις εγκληματικές δραστηριότητες "ξεπλένονται" με τη βοήθεια Ελλήνων είτε τραπεζιτών, χρηματιστών, κτηματομεσιτών, καταστηματαρχών, κτλ. Το αποτέλεσμα είναι ότι υπάρχει μια σημαντική και διεσπαρμένη τάξη ανθρώπων στην Ελλάδα που έχουν άμεσο συμφέρον με το Αλβανικό οργανωμένο έγκλημα και παράλληλα αποτελούν τους "αγωγούς" αυτού για να συλλέγουν πληροφορίες ή να διασυνδέονται με πολυποίκιλα πολιτικά-κοινωνικά δίκτυα στη χώρα. Βεβαίως το ίδιο και περισσότερο όφελος έχει και το εγχώριο οργανωμένο έγκλημα που συνεργάζεται εν πολλοίς με το αντίστοιχο Αλβανικό.




Si u instalua mafia shqiptare në Greqi
  • Raporti i Ministrisë së Brendshme greke për krimin e organizuar, pastrimin e parave dhe financimin e politikës në Greqi.
  • “Mafia shqiptare është e lidhur me grupime politike dhe sociale në Greqi, rrezik kombëtar për stabilitetin, e lidhur dhe me grupet që kërkojnë Çamërinë (!)” 
 
Publikuar më 08.01.2013 | 13:26 (Shekulli)

 Plarent Shehu/ Nikoleta Kovaçi 
Instituti RIMSE në Greqi i bazuar tek raporti i 2012-s për krimin e organizuar dhe terrorizmin hartuar nga Ministria e Brendshme greke, ka bërë publik studimin mbi grupet dhe familjet mafioze të cilat veprojnë në shtetin fqinj, Greqinë. Sipas raportit të Ministrisë së Brendshme greke, mafia shqiptare në Greqi kontrollon 80% të shpërndarjes me pakicë të tregut të heroinës, 50% të tregut të shumicës sa i përket trafikut të marijuanës dhe hashashit, 90% të tregtimit të armëve të paligjshme. 
Sa i përket tregut të prostitucionit, kjo Ministri, raporton se 50% e tij kontrollohet nga mafia shqiptare dhe po 50% e grabitjeve me armë në shtëpi, dyqane dhe biznese kryhen nga shqiptarët. Sipas, Agjencisë së Sigurimit të Policisë greke, ekziston një klasë e rëndësishme personalitetesh në Greqi, të cilët kanë interesa të drejtpërdrejta me krimin e organizuar shqiptar, gjithashtu ata janë burim për të mbledhur këtë informacion ose për t’u ndërlidhur me shumëfarë rrjetesh social-politike në Greqi. Sipas raportit, krimi i organizuar i drejtuar nga shqiptarët në Greqi po përhapet me ritme të shpejta, shpesh me grupime paramilitare të shqiptarëve nga të gjitha trevat. Studimi përmban të dhëna nga 2008-a deri në 2012-n. Sipas institutit ‘Monitor in Southeast Europe’ (RIMSE), raporti është i bazuar në të dhëna nga Shërbimi Sekret grek si dhe Ministrisë së Brendshme (Policisë së Shtetit). Studimi pasqyron gjithë veprimtarinë e krimit të organizuar në Greqi. 
Analiza e Shërbimit Sekret grek
Sipas organeve të sigurisë në Greqi, Ministrisë së Brendshme, veprimtaria e krimit të organizuar shqiptar që ka në lidhje me sigurinë e brendshme të Greqisë, karakterizohet nga katër elementë. Së pari, ndërlidhet ngushtë me qarqet politike të Shqipërisë, Kosovës dhe Maqedonisë; së dyti, është faktor potencialisht destabiliteti për shkak të tendencave nacionaliste (tendenca për marrjen e Çamërisë dhe Shqipëria e Madhe); Ka lidhje me organizatat kriminale turke që nga ana e tyre po ashtu kanë marrëdhënie me shtetin turk;  Është e vështirë për tu ballafaquar rrënjësisht, për shkak të numrit të madh të shqiptarëve etnikë në Greqi, gjë që tani për tani i jep dorë të lirë ndërtimit të ‘komuniteteve paralele’, si dhe një numër të mjaftueshëm të burimeve njerëzore për të mbështetur veprimtarinë e tyre. Ajo që ka një rëndësi të veçantë është se, tashmë, krimi i organizuar me origjinë shqiptare, ka një bazë të fortë në shtetin e Greqisë dhe në rast të destabilizimit të vendit do të do të jetë një faktor i rëndësishëm, me mercenarë, të cilët do të kenë si qëllim të dëmtojnë interesat kombëtare greke.
 Të dhëna të bazuara në raportet e Agjencisë së Sigurisë të Policisë greke
 -          E ashtuquajtura mafia shqiptare kontrollon rreth 80% të shpërndarjes me pakicë të tregut të heroinës në Greqi.
-          Kontrollon gati 50% të tregut të shumicës sa i përket trafikut të marihuanës dhe hashashit.
-          Ajo kontrollon rreth 90% të tregtimit dhe hyrjes të armëve të paligjshme të lehta në Greqi si, pushkës automatike kallashnikov, pistoletës makarf dhe bomba e granata.
-          Vlerësohet se, 50% e tregut të prostitucionit kontrollohet nga shqiptarët me dominimin pothuajse të plotë në zonën, Metaxourgjiou në Athinë, zonën e plazhit  dhe në qendër të Athinës si dhe kontrollojnë të gjitha zyrat e takimeve për çifte nëpër të gjitha qytetet e mëdha të Greqisë.
-          Vlerësohet se, 50% e plaçkitjeve me armë në shtëpitë, dyqanet dhe bizneset kryhen nga shqiptarët.
-          Mesatarisht gjatë 5 viteve të fundit janë zbuluar rreth 15 depo të fshehta armësh në vit që i përkisnin shqiptarëve, shumica e tyre të vendosura në periferi të qarkut të Atikës, Epirit dhe Maqedonisë veriperëndimore.
-          Në zonat si, Omonia, në Pireos, Platia Vathis, Aharnon, Varkiza, Pangratiu, Tavru si dhe në Preristeri, të kryeqytetit grek Athinës, grupet shqiptare kontrollojnë gjobvënien e lokaleve dhe mbrojtjen e qendrave më të mëdha argëtuese si dhe kontrollojnë tregjet laike duke iu shitur hapësira për tregti në këto tregje tregtarëve me origjinë Afrikane dhe Aziatike.
-          Në qarkun e Atikës, Athinë, ushtrojnë veprimtarinë e tyre dy grupe të trafikut të kokainës nga 5 të tilla që ka gjithë zona. Një ushtron veprimtarinë e saj në qendër të Athinës dhe një në rrethinat veriore të Atikës. Tre grupet të trafikut të kokainës që veprojnë në Atikë janë greke.
-          Gjithashtu rreth 30% lojërave të fatit dhe kazinove ilegale në Atikë "mbrohen" nga grupet mafioze shqiptare.
-          Një tendencë në rritje në vitet e fundit është përfshirja e kriminelëve shqiptarëve në falsifikime me qëllim lehtësimin e daljes nga Greqia të emigrantëve të paligjshëm me origjinë aziatike dhe e martesave të rreme për të marrë dokumente ligjore prej tyre.
 Lidhjet me grekët
 Sipas Policisë greke, grupimet mafioze shqiptare veprojnë si mekanizma të vërtetë të shtetit paralel. Rëndësi të veçantë këto grupime i japin mbledhjes së informacionit dhe të lidhjeve me grekët të cilët janë të ndjeshëm ndaj ryshfetit ose bashkëpunëtorë potencialë, etj. Sa i përket pastrimit të parave, organet greke raportojnë se gjithë vëllimi i parave të pista dhe kapitalet e tyre (shumë miliarda në vit), të cilat kanë prejardhjen nga aktivitete kriminale “pastrohen”, legalizohen, me ndihmën e grekëve në banka, bursa, agjenci imobilare dhe nëpërmjet dyqaneve e lokaleve të ndryshme. Rezultati është se, ekziston një klasë e rëndësishme personalitetesh në Greqi, të cilët kanë interesa të drejtpërdrejta me krimin e organizuar shqiptar, gjithashtu ata janë burim për të mbledhur këtë informacion ose për tu ndërlidhur me një mori rrjetesh social-politike në Greqi.



Kamikazi Nikolla Marko me talebanët e tij nuk mund të terrorizojnë e as të përçajnë Orthodhoksinë në Shqipëri.- Ο καμικάζι Νικόλα Μάρκο με τους δικούς του ταλιμπάν δεν θα μπορέσει να διχάσει την Oρθοδοξία στην Αλβανία.

Para një jave dërguam në Gazeta Shqipëtare  një artikull me të vërteta mbi Nikolla Markon nga kryetari i parë i Kishës Orthodhokse Sotir Bambulla mirë po këta “patriotët” e mëdhenj preferuan sërish sot që të publikojnë diaretë gojore të këtij të sëmuri psiqik dhe mendor që duhet të mos ishte në Kishën e Shën Marisë por në Siptalin e Kujdesit Mendor të atij qyteti. M.q.s kjo gazetë nuk pranoi në heshtje ta botonte, po e botojmë ne në Korça Orthodhokse. I lutemi çdo besimtari orthodhoks ta shpërndajë e ta publikojë si të mundet e ku të mundet.


Kamikazi Nikolla Marko me talebanët e tij nuk mund të terrorizojnë e as të përçajnë orthodhoksinë në Shqipëri.

Të nderuar Redaksi e Gazeta Shqipëtare, kam ndjekur me vëmendje debatin publik mbi Kishën Orthodhokse ndërmjet një personi i cili është jashtë Kishës, me vetë Kishën e cila për shkak të podiumit që ju e të tjerë i kanë krijuar z Nikolla Marku, gjendet e detyruar t’iu përgjigjet sulmeve shpifëse, të cilat inkurajojnë shumicën tjetër fetare,  pseudonacionalistët dhe neo-otomanistët, në Shqipëri që të reagojnë me fjalë e me verpa kundër Kryepiskopit të Kishës sonë, që do të thotë kundër Kishës, Besimit  Orthodhoks dhe si rrjedhim kundër çdo besimtari Orthodhoks në këtë vënd.
Unë që po ju shkruaj quhem Sotir Bambulla  nga Korça dhe isha Kryetari i parë i Kishës Orthodhokse para se të vinte Kryepiskopi, ju lutem shumë të mos tregoheni indiferentë para dëshmisë sime të vërtetë vetëm se nuk përshtatet me ato që dëshironi të dëgjoni, sepse e vërteta edhe sikur ju të mos e tregoni ajo do të ndriçojë, dhe njerëz të errësirës që si fantazma ju i nxirrni në dritë nuk do të mbijetojnë. Drita ju bën keq atyre  por ju keni  gjetur mënyrën ti ndihmoni ata me hije artificiale, sepse dhe gjysmë e vërteta është gënjeshtër zotërinj.
Por le të shohim disa të vërteta në lidhje me këtë person që ju doni të na i paraqisni si shpëtimtar të Kishës, sepse unë isha ai që bashkë me Këshillin e parë të Kishës Orthodhokse e dërguam në shkollë, për herë të parë, që të përgatitej për klerik.
Për hir të së vërtetës po ju tregoj pak histori në mënyrë që ju dhe çdo lexues të krijojë një ide sa më të qartë mbi faktet.
 Më 15 Gusht të 90 hapa kishën e parë në Shqipëri dhe atë ditë krijuam me të tjerë, shoqatën “Mbajtësit e Kryqit Korçë” . Më 6 Janar 1991 u mbajt ceremonia e Hedhjes së Kryqit (Shënjtërimi i Ujrave) në Korçë. Më 6 Shkurt të 91 mora rrugën për në gjithë Shqipërinë me synim krijimin e Këshillave Kishatre në çdo qytet të saj. Më 17 mars të 91 u mbajt mbledhja e parë kleriko-laike për të patur një udhëheqës, një drejtues për Kishën. Mbledhja një zëri zgjodhi kryesinë e Kishës me njerëz të një kulture të madhe dhe besimtarë që mund të sakrifikonin akoma dhe jetën për orthodhoksinë. Kryesi përbëhej nga këta persona:
1.        Kryetar: Sotir Bambulla nga Korça
2.        Zvëndës Episkopi: Papa Kristo Raci nga Korça
3.        Sekretar për punët e jashtme: Ilo Mertiri nga Tirana.
4.        Sekretar për punët e brendëshme: Vangjel Çapi nga Berati
5.        Anëtar : Dhiak Vangjel Xoxe  nga Berati.
 Kryesia u vendos në Korçë deri në ardhjen si Kryepiskop të Fortlumturisë së Tij Anastas Janullatos caktuar nga Patriarkana Ikumenike e Konstandinupojës në Janar të 1991, i cili kishte punuar në Afrikë  duke organizuar punët e kishave duke ngritur me dhjetëra kisha. Mësoi dy gjuhë Afrikane, ndërsa sipas kamikazit Nikolla Marku, shtetet në të cila shërbeu do ti bënte ose i bëri koloni greke ose do t’i kthente dhe ato në “Vorio Epir”.
Detyra e parë  e kryesisë ishte të hapte Kishat, në mënyrë që të fillonin misteret, pagëzimet, kurrorëzimet, meshat hyjnore por dhe ceremonitë e tjera si ajo mortore me ata klerikë pleq që ishin  të aftë por dhe me ato kisha që ishin më këmbë sepse 99% e tyre u shkatërruan nga sistemi komunist dhe vetëm 1% u ruajt për muze pas vitit 1970. Gjithashtu të krijonimin organizimin minimal  strukturat e domsodoshme për të përgatitur Kishën të udhëheqej menjëherë nga Kryepiskopi i saj.
Detyra e dytë: Të dërgonim nga çdo qytet të paktën dy të rinj për klerikë në kishat motra. Kështu dërguam në Kostur ku mësimi bëhej nga një klerik i mitropolisë që njihte shqip.Midis atyre që u dërguan ishte dhe talibani Nkolla Marko bashkë me kunatin e tij Josifin të cilët rrotull Mitropolisë së Kosturit nuk lanë gjë pa vjedhur nga shtëpitë deri dhe në kuvertat dhe plaçkat që i ndenin në ballkon për të tharë. Arriti të vidhte dhe sfyngjerët e konviktit të Mitropolisë por dhe plot të tjera.
Detyra e tretë: Të shkonim  si delegacion në Athinë për të mësuar se kur do të vinte Kryepiskopi. Ai na priti përzemërsisht në Kisha “E Kryqit të Nderuar”  në Athinë. Ai na pyeti për gjendjen e Kishave dhe klerikëve që kanë mbetur. Ne  e informuam që kemi vetëm 10 dhe ata mbi moshën 80 vjeçare, po ashtu i treguam që kemi dërguar në Kostur  dy djem  nga çdo qytet për klerikë. Përgjigjia e tij ishte : “Ti tërhiqni menjëherë djemtë nga Kosturi sepse ne do të hapim një shkollë tonën në Durrës dhe për më tepër nuk dëshiroj që të kenë influencë të huaj”.
Tani le të kalojmë pak në zotëria nqs do të mundeshim ta quanim të tillë Nikolla Marku i cili për mendimin tim nuk është veçse një bastard që ka  kaq ide të madhe për veten sa merret me çështje të cilat nuk i njeh minimalisht. Tenton të merret me politikë kur as krijesë politike nuk është sepse fjala rrjedh nga fjala greke qytetar dhe ai nuk ka pikë qytetërimi e kulture të përgjithëshme por as kulturë, moral dhe ideale orthodhokse. Fjalët e tij të papërshkrueshme për Kryepiskopin  dhe Kishën Orthodhokse nuk janë veçse pjellë e fantazisë së tij. E akuzon për çështje nacionaliste dhe nuk ka përulësinë (si mund të ketë përulësi një demon si ai?) të shikojë fytyrën e Kryepiskopit që reflekton Dritën që nuk perëndon Kurrë, nuk ka ndjesinë shpirtërore (për shkak të shtresave të urrejtjes që ka marrë shpirti i tij nga turkofilët nacionalistë e islamikë) të dallojë që ai është një bekim për Shqipërinë dhe për çdo shqiptar. Ai është me prejardhje greke, por në detyrën që ai ka marrë, e së cilës  i ka dedikuar jetën, kombësia nuk ekziston, i vetmi dallim që Kryepiskopi nga të tjerët (pëveç gradave të tij) është që ai me të vërtetë është shëmbulli i ushtarit të bindur dhe të përulur të Krishtit, që shpreh me fjalët dhe veprat e tij vetëm DASHURI. Këto i kutpon dhe i di çdo orthodhoks i vërtetë dhe minimalja që mund të bëjë edhe sikur të ishte armik Kryepiskopi është të luftojë me përulësi dhe pa akuza për të zbuluar këtë të vërtetë të madhe që beson se dikush si Nikolla Marko ka gjetur. Sepse në rastin konkret thërret hajduti (Nikolla Marko) dhe fshihet i zoti i shtëpisë.
 T’ia kujtojmë dhe njëherë këtij zotërie dhe çdo shqipëtari skeptik, që  Kryepsikopi dhe Kisha Orthodhokse  me dashurinë që ajo shpreh ngriti Kampin ku u pritën shqiptarëtKosovarë.( Apo dhe ata janë Vorio Epir?!)
Përbën një turp për çdo shqiptar dhe besimtar që një lugat si ky person  të përdhosë një objekt kulti duke zaptuar  Kishën e Shën Marisë, shpejt do të vijë koha që  atë Kishë do ta marrin Orthodhoksët e ndershëm të Elbasanit, ata duruan 500 vjet Turqi e në fund fituan e jo më mos durojnë dhe pak se mos ndoshta pendohesh ti o i mjerë Nikolla që të rimarin atë që është pronë e tyrja e për të cilën gjyshrit e tyre orthodhoksë kanë derdhur gjak.
Na flet për statutin e vitit 1929, me sa duket ke veshur këmishën e ndrikullës, sepse ky statut ishte i përshtatur për mbretin Ahmet Zogu dhe ishte antikishtar dhe antiorthodhoks sepse ndërhynte në punët e brendëshme të Kishës duke pasur gisht në caktimin e episkopëve etj përalla të mbretit që ti i ëndërron sepse për ty mjafton që Kisha të shkatërrohet. Këtë detyrë të kanë ngarkuar armiqtë e besimit tonë dhe ti ke pranuar të shitesh për kotësira, sepse Kisha ka 2000 vjet që jeton, u përpoqën burra më të zgjuar , më trima,  më të fuqishëm e më të egër se ty që ta shkatërrojnë por nuk mundën,  nuk mjaftojnë dështakë si puna jote dhe si puna e atyre që të mbështetin që ta dëmtojnë.
Statuti i ri filloi të krijohej që ditët e para të rimëkëmbjes së Kishës Orthodhokse dhe është i përshtatur në kushtet e reja në të cilat jeton Kisha. Më 3 deri 4 Nëntor 2006 u mblodh asambleja Kleriko – Laike në Shën Vlash  të Durrësit e organizuar nga Kisha Orthodhokse Autoqefale e Shqipërisë.  Atje morën pjesë 252 klerikë e laikë besimtarë me kulturë dhe grada shkencore të cilët aprovuan një statut  që i pështatet kohëve. Mos ndoshta ti je më i zgjuar se të gjithë këta njerëz apo e do më tepër Kishën se ata? Si na e dashke ti këtë Kishë me ato që fantazon dhe akuzon?
Apo mos ndoshta nuk e di që gjatë kohës të monizmit ashtu si në kohën e Mbretit u vendosën në krye të Kishës njerëz me pistoleta si Kokoneshi etj armiq të besimit tonë. Por me sa duket dhe ti do që të jesh si Kokoneshi dhe më pas të marrësh kazmën e të rrëzosh kishat që kanë mbetur.
Gjithashtu nuk kuptoj çfarë është gjithë kjo armiqësi me Greqinë që kemi marrëdhënie të shkëlqyera (kujdes se marrëdhëniet nuk i bëjnë mediat e kontrolluara dhe shpifëse por njerëzit) sepse atje kemi me mijëra emigrantë që punojnë , jetojnë, përfitojnë. Produkt i pastër i kësaj  marrëdhënieje  është dhe mirqënia ekonomike, e ngritja kulturore e shumë njerëzve në çdo cep të Shqipërisë por dhe mirëqënia e shumë dembelëve mashtruesë si puna jote dhe e shumë gazetarëve analfabetë që ushqehen duke mbjellë urrejte ndërmjet dy popujve.
Me sa duket  dhe gjatë luftës së dytë botërore duhet të kesh qënë me italianët se nuk e kuptoj si mundet dikush të flasë për luftën italo-greke si invazion  në Shqipëri, kur dihet botërisht, që Italia donte të gjithë ballkanin. Më 7 Prill të 1939  shteti i atëhershëm 44.000.000 Sulmoi Shqipërinë, por shqiptarët nuk luftuan se i dorëzoi Zogu. Më 1940 sulmoi Greqinë, por Grekët u vunë përpara duke çliruar qytetet e Shqipërisë, por nuk duhet të harrojmë që me qindra grekë ranë në luftë kundër armikut të përbashkët, populli i priti si çlirimtarë. Nuk ka mal e kodër pa ushtarë grekë të rënë por tani dëshiron ti dhe duan e të tjerë të na bëjnë injorantë duke na thënë që e vërteta është gënjeshtër dhe që në Këlcyrë apo Boboshticë nuk ka ushtarë të vrarë, arriti puna deri atje sa dhe   presidenti e parlamenti të merreshin me një histori të trilluar e të inskenuar nga mediat e nacionalistët . Kësaj i thonë ata me bukë e ne me gurë.
Në Korçë ka varreza të ushtarëve francezë  (që shumë prej tyre ishin afrikanë nga kolonitë franceze) që vranë shumë patriotë dhe mos mbajmë grekët që luftuan me armikun e përbashkët?!
z. Kamikaz që nuk mendon se çfarë vendi kërkon të zësh para Zotit, ku do të vendosësh shpirtin tënd sepse ngjason me Judha Iskariotin por në shek e 21-të, sepse shpif nëpër televizione e media të shpifura që jetojnë nga shpifjet, sepse sa herë që dikush thotë të vërtetën atyre nuk ju intereson. Ata kanë marrë rolin e verbuesit nëpërmjet dritës që reklamojnë  e pretendojnë se ofrojnë, kështu arrijnë të mbytin çdo zë që thërret të vërtetën e ndriçon njerëzit.
Që të përfundoj mendimin po të them z Kamikaz që gjithçka që ndërtohet nga Kisha jonë Orthodhokse, tempuj, kopshte, shkolla, klinika nuk janë pronë e jotja,  as e shtetit por janë pronë e orthodhoksëve të vërtetë dhe të ndërtuara me ndihmën e orthodhoksëve të tjerë në mbarë botën. Të sqaroj ty dhe ata që mendojnë si ty, se orthodhoksët janë një lloj njerëzish që përjetojnë  porositë dhe jetën e Krishtit që ti nuk e njeh ose më mirë mendohu njëherë si jeton dhe e kundërta e asaj është jeta orthodhokse.
Kryepiskopi ynë i nderuar dhe i dashur Fortlumturia e Tij  Anastas është miku më i sinqertë dhe i dashur i popullit shqiptar se i la Shqipërisë ato vepra e kryevepra të paaritëshme që bota ja ka zilinë dhe asnjë qeveri shqiptarë duke pasur mundësitë që kishin nuk ja ka dhënë këtij populli, po ashtu si ti kjo racë e poshtër njerëzish pasurohet në kurriz të të drejtit. Ti vete z. Nikolla Marko, nuk bën asgjë por ke kurajon, arrogancën, pafytyrësinë që të kërkosh nga ai që punon dhe krijon arsyen përse nuk i bëri të gjitha. E kështu mashtrimi dhe vjedhja vazhdon.
Ti z Kamikaz mban një kryq  që nuk e meriton dhe nuk e di as vetë se vegël  e kujt je dhe që punon vetëm për të ndotur me atë që je lyer deri në grykë të tjerët. Në Pseudo-maqedoni bëhesh klerik dhe më pas me zhurmë e potere fiton lavdi dhe të mira të përkohëshme, porsi Judha shitesh kudo e tek kushdo.  Po pse nuk na tregon dhe që Mitropolia që të ka dorëzuar si klerik,  të ka zhveshur  për të mos thënë që të ka çkishëruar fare?
Këtë vit të mbarë Orthodhoksia do të kremtojë 100 vjetorin e pavarsisë dhe 1900 vjetorin që Shën Pavlli e ktheu popullin nga paganizmi në Orthodhoksi.
Të gjithë ne besimtarët orthodhoksë me udhëheqës Kryepiskopin tonë të dashur Fortlumutrinë e Tij  Anastas Janullato marrim  pjesë në këtë gëzim dhe  ngremë  flamurin e Shqiponjës dy Krenare që është produkt i kulturës dhe idealeve që lulëzuan  nga vetë orthodhoksia në kohën e Bizantit e ishin pjesë e këtij populli. Të lutem mos harxho kot lekët për furgonin deri në Katedrale sepse çdo hap që bën drejt saj me fjalë e me vepra do të sjellë përballë me rezistencë të tillë që as nuk mund ta imagjinosh ti dhe ata që të shtyjnë ty. Kisha jonë është mbajtur nga sakrificat e besimtarëve të saj, është ushqyer nga gjaku i martirëve të saj për hir së të vërtetës e të dashurisë. Jemi gati të skrifikohemi dhe nuk do të lejojmë asnjeri dhe asnjëherë të na përdhosë besimin tonë dhe objektet tona të kultit.
Të bëj thirrje të pendohesh sa më shpejt e të mos jesh më delja e zezë pa qumësht, anoreksike e me lesh të rënë nga sëmundjet që të kanë zënë, shpirtërisht dhe trupërisht!
Me dashuri dhe respekt Sotir Bambulla Kryetari i Parë i Kishës Orthodhokse Shqipëtare. 
Πριν από μία εβδομάδα στείλαμε στην Εφημερίδα Gazeta Shqipëtare ένα άρθρο με αλήθειες σχετικά με τον Νικόλα Μάρκο από τον πρώτο πρόεδρο της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας το κ Μπάμπουλλα Σωτήρη, αλλά αυτοί οι μεγάλοι Πατριώτες  επέλεξαν πάλη σήμερα να δημοσιεύσουν τις λογοδιάρροιες αυτού του ανώμαλου ψυχικά και νοητικά ανθρώπου ο οποίος αντί να είναι στο ναό της Παναγίας στο Ελμπασάν έπρεπε να ήταν στην Κλινική Ψυχικής Υγείας στην ίδια πόλη.
Αφού η εφημερίδα αυτή δεν δέχτηκε εν σιγή ιχθύος να το δημοσιεύσει το δημοσιεύουμε εμείς στην Ορθόδοξη Κορυτσά. Παρακαλούμε κάθε πιστό ορθόδοξο να το μοιράσει και να το δημοσιεύσει με οποιοδήποτε τρόπο μπορεί.

Ο καμικάζι Νικόλα Μάρκο με τους δικούς του ταλιμπάν δεν θα μπορέσει να διχάσει την ορθοδοξία στην Αλβανία.

Σεβαστοί Συντάκτες της εφημερίδας Gazeta Shqipëtare, έχω παρακολουθήσει με προσοχή την δημόσια συζήτηση με θέμα την Ορθόδοξη Εκκλησία και ενός ατόμου ο οποίος είναι έξω από την Εκκλησία, με την ίδια την Εκκλησία, η οποία λόγο του βήματος που εσείς έχει προσφέρει του κ. Νικόλα Μάρκου, είναι υποχρεωμένοι να απαντά στις συκοφαντικές επιθέσεις , οι οποίες ενθαρρύνουν την άλλη θρησκευτική πλειοψηφία, τους ψευδό-πατριώτες  και νέο-οθωμανιστές, στην Αλβανία ώστε να αντιδράσουν με λόγια και πράξεις εναντίων του Αρχιεπισκόπου της Εκκλησίας μας, που σημαίνει εναντίων της Εκκλησίας, της Ορθόδοξης Πίστης και ως επακόλουθο εναντίων κάθε πιστού ορθόδοξου σ’ αυτή την χώρα.
Εγώ που σας γράφω λέγομαι Σωτήρης Μπάμπουλλας και ήμουν πρώτος πρόεδρος της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αλβανίας προτού έρθει ο Αρχιεπίσκοπος, σας παρακαλώ πολύ να μην δείξετε αδιαφορία απέναντι  από την αληθινή  μαρτυρία μου επειδή δεν προσαρμόζετε σ’αυτά που θέλετε να ακούσετε, γιατί η αλήθεια και να μην την δείξετε θα φωτήσει  και οι άνθρωποι του σκοταδιού που σαν φαντάσματα εσείς τους βγάζετε στο φως δεν θα επιζήσουν. Το φως τους καταστρέφει αν και εσείς έχετε βρει τον τρόπο να τους βοηθήσετε με πλασματική σκιά, γιατί και η μισή αλήθεια είναι ψέμα κύριοι.
Αλλά ας δούμε μερικές αλήθειες σε σχέση με το άτομο αυτό τον οποίο εσείς θέλετε να το παρουσιάσετε ως σωτήρα της Εκκλησίας, γιατί εγώ ήμουν αυτός που μαζί με το πρώτο Εκκλησιαστικό Συμβούλιο τον στείλαμε την πρώτη φορά να προετοιμαστεί ως κληρικός.

Προς χάρη της αλήθειας σας αφηγούμαι λιγάκι ιστορία για να έχει την δυνατότητα κάθε πιστός να δημιουργήσει ξεκάθαρη ιδέα στα δεδομένα.
Στις 15 Αυγούστου 90 άνοιξα την πρώτη εκκλησία στην Αλβανία και εκείνη την ημέρα μαζί με άλλους δημιουργήσαμε το σύλλογο « Σταυροφόροι Κορυτσά». Στις  6 Ιανουαρίου 1991 εορτάστηκε ο Αγιασμός των Υδάτων  στην Κορυτσά. Στις 6 Φεβρουάριου του 91 πήρα τους δρόμους στην Αλβανία με σκοπό την δημιουργία των Εκκλησιαστικών Συμβούλιων σε κάθε πόλη της. Στις 17 Μαρτίου  του 91 έγινε και το πρώτο κληρικό –λαϊκό συνέδριο για να εκλέξουμε πρόεδρο, οδηγό για την Εκκλησία.
Το συνέδριο με μια φωνή εξέλεξε το διοικητικό συμβούλιο  της Εκκλησίας που αποτελούνταν από ανθρώπους ηθικούς και πολιτισμένους που μπορούσαν να δώσουν ακόμη και την ζωή τους για την Ορθοδοξία.
Η διοίκηση αποτελούνταν από τα εξής άτομα:
1.        Πρόεδρος Σωτήρης Μπάμπουλλας από την Κορυτσά.
2.        Αντί- επισκόπου παπά Χρίστο Ράτσι από την Κορυτσά.
3.        Γραμματέας για τις εξωτερικές υποθέσεις ο Ήλο Μερτήρι από τα Τίρανα.
4.        Γραμματέας για τις εσωτερικές υποθέσεις ο Βαγγέλ Τσάπι από το Μπεράτη.
5.        Μέλος Διάκονος Βαγγέλ Τζότζε.
Η προεδρία έδρευε στην Κορυτσά μέχρι το ερχομό του Αρχιεπισκόπου την αυτού Μακαριότητα Αναστάσιο Γιαννουλάτος εκλεγμένος από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως  το Ιανουάριο του 1991, ο οποίος  είχε εργαστεί στην ιεραποστολή στην Αφρική οργανώνοντας τις δουλειές των εκκλησιών και ανοικοδομώντας δεκάδες εκκλησίες. Έμαθε δύο Αφρικανικές γλώσσες, ενώ σύμφωνα με τον καμικάζι Νικόλα Μάρκο, τα κράτη στα οποία υπηρέτησε ήθελε να τα κάνει η τα έκανε και εκείνα «Β. Ήπειρο».
Το πρώτο καθήκον της προεδρίας ήταν να ανοίξει τους ναούς, ώστε να ξεκινήσουν να τελούνται τα μυστήρια,  βαπτίσεις , γάμοι, Θεία Λειτουργία αλλά και άλλες ακολουθίες όπως η νεκρώσιμη, με αυτούς τους γέρους κληρικούς που ήταν ακόμη ικανοί και με αυτούς τους ναούς που ήταν όρθιοι μία και το 99% καταστράφηκε από το κομμουνιστικό καθεστώς και μόνο το 1% διασώθηκε για μουσείο μετά το 1970. Επίσης να δημιουργήσουμε την στοιχειώδης οργάνωση, απαραίτητη δομή για να προετοιμάσουμε την εκκλησία να Διοικηθεί αμέσως από τον Αρχιεπίσκοπο της.
Το δεύτερο καθήκον μας ήταν να στείλουμε από κάθε πόλη δύο νέους να προετοιμαστούν για κληρικούς στις αδελφές εκκλησίες. Έτσι στείλαμε στην Καστοριά  που το μάθημα γινόταν από ένα κληρικό αυτής την Μητρόπολης που γνώρισε αλβανικά. Μεταξύ αυτών που στάλισαν ήταν και ο Νικόλα Μάρκου μαζί με τον κουνιάδο του Ιωσήφ οι οποίοι γύρω από την Μητρόπολη της Καστοριάς δεν άφησαν τίποτα χωρίς να το κλέψουν, πήραν ακόμη και τις κουβέρτες που κρεμούσαν οι νοικοκυρές έξω στα μπαλκόνια για να τα  στεγνώσουν. Έκλεψε και το σφουγγάρι από τα στρώματα του οικοτροφείου αλλά και πολλά άλλα.
Το τρίτο μας καθήκον ήταν να πάμε ως μια ομάδα εκπροσώπησης στην Αθήνα για αν μάθουμε το πότε θα ερχόταν ο Αρχιεπίσκοπος. Αυτός μας υποδέχτηκε εγκάρδια στο « Ναό του Τιμίου Σταυρού»  στην Αθήνα. Αυτός μας ρώτησε για την κατάσταση των ναών  και των κληρικών που έχουν απομείνει . Εμείς τον ενημερώσαμε ότι έχουμε μόνο 10 και αυτοί πάνω από 80 ετών, αλλά επίσης του αναφέραμε πως έχουμε στείλει στην Καστοριά δύο νέους από κάθε πόλη για κληρικούς. Η απάντηση του ήταν: « Να τους πάρετε αμέσως από την Καστοριά γιατί θα ανοίξουμε το σχολείο μας στο Δυρράχιο και δεν επιθυμώ να έχουν ξένη επιρροή».
Τώρα ας περάσουμε λίγο στον κύριο, αν μπορούσαμε να τον ονομάσουμε έτσι, Νικόλα Μάρκου ο οποίος κατά την γνώμη μου δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα μπάσταρδο που έχει τόσο μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του που ασχολείται με υποθέσεις που δεν γνωρίσει καθόλου. Προσπαθεί να ασχοληθεί με την πολιτική όταν ούτε καν πολιτικό ων είναι, η λέξη αυτή είναι από την ελληνική γλώσσα, αλλά αυτός δεν έχει ίχνος κοινωνικού πολιτισμού αλλά ούτε ιδανικά, ήθος και ορθόδοξο πολιτισμό.  Τα απερίγραπτα λόγια του για τον Αρχιεπίσκοπο και την Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι παρά γέννημα της φαντασίας του. Τον κατηγορεί για υποθέσεις εθνικιστικές και δεν έχει την ταπείνωση (πως μπορεί να έχει ταπείνωση ένας τέτοιος δαίμονας όπως αυτός?) να δει το πρόσωπο του Αρχιεπισκόπου που αντανακλά το ανέσπερο Φώς, δεν έχει την πνευματική ευαισθησία (λόγο των στρωμάτων μίσους που έχει πάρει η ψυχή του από τους τουρκόφιλους εθνικιστές και ισλαμιστές) να διακρίνει  ότι αυτός είναι μία ευλογία για την Αλβανία και για κάθε αλβανό.  Αυτός έχει ελληνική καταγωγή, αλλά στο καθήκον που έχει λάβει  και έχει αφιερώσει όλη του την ζωή, η εθνικότητα δεν υπάρχει, η μόνη διαφορά του Αρχιεπισκόπου από τους άλλους (εκτός από τα αξιώματα του) είναι ότι αυτός στα αλήθεια είναι το παράδειγμα ενός στρατιώτη του Χριστού που έχει υπακοή και ταπείνωση, που εκφράσει με τα λόγια και τα έργα του μόνο ΑΓΑΠΗ. Αυτά τα καταλαβαίνει και τα ξέρει κάθε πραγματικός ορθόδοξος και το ελάχιστο που θα μπορούσε να κάνει ακόμη και αν ήταν εχθρός ο Αρχιεπίσκοπος θα ήταν να πολεμά με ταπείνωση και χωρίς κατηγορίες για να αποκαλύψει την μεγάλη αλήθεια που πιστεύει πως έχει  βρει ο Νικόλα Μάρκου. Γιατί στην συγκεκριμένη περίπτωση φωνάζει ο κλέφτης (Νικόλα Μάρκου) και κρύβετε ο νοικοκύρης.
Ας θυμίσουμε για ακόμη μια φορά σ’ όλους τους σκεπτικούς αλβανούς ότι ο Αρχιεπίσκοπος και η Ορθόδοξη Εκκλησία με την αγάπη που αυτή εκφράζει έχτισε της Κατασκήνωση όπου υποδέχτηκε τους αλβανούς κοσσοβάρους κατά το πόλεμο. (Η και αυτοί είναι Β Ηπειρώτες;)
Αποτελεί ντροπή για κάθε αλβανό και πιστό ένας μπαμπούλας όπως αυτός που ιεροσυλεί πάνω σ’ ένα λατρευτικό χώρο όπως ό ναός τη Παναγίας που παράνομα κατέχει. Σύντομα όμως έρχεται και η ώρα που αυτή την εκκλησία θα την πάρουν οι  πραγματικοί ορθόδοξοι του Ελμπασάν, αυτοί άντεξαν 500 χρόνια τουρκοκρατίας και στο τέλος βγήκαν νικητές και θα κάνουν και λίγο υπομονή μήπως το μετανιώσεις εσύ καημένε Νικόλα, για να πάρουν πίσω αυτό που τους ανήκει και για την οποία οι παππούδες τους έχουν χύσει αίμα.
Μας μιλάς για το καταστατικό του 1929, απ’ ότι φαίνετε φοράς το κουστούμι της κουμπάρας , γιατί αυτό το καταστατικό ήταν προσαρμοσμένο για το βασιλιά Ζώγκου και ήταν αντί- εκκλησιαστικό και αντί-ορθόδοξο γιατί μπορούσε να επέμβει στις εσωτερικές υποθέσεις της Εκκλησίας έχοντας δάκτυλο στο διορισμό  των επισκόπων και άλλα παραμύθια του βασιλιά που εσύ τα νοσταλγείς γιατί εσένα σ’ ενδιαφέρει η καταστροφή της εκκλησίας. Το καθήκον αυτό σου το έχουν αναθέσει οι εχθροί της πίστεως μας και εσύ έχεις αποδεχτεί να πουληθείς για το τίποτα, γιατί η Εκκλησία έχει 2000 χρόνια που ζει, και προσπάθησαν άντρες πιο έξυπνη , πιο θαρραλέοι, πιο δυνατοί  και άγριοι από σένα για να την καταστρέψουν αλλά δεν μπόρεσαν, δεν φτάνουν αποτυχημένοι άνθρωποι σαν και  σένα και αυτών που σε στηρίζουν για να την βλάψουν.
Το νέο καταστατικό άρχισε να δημιουργείτε από την πρώτη μέρα της ανοικοδόμησης της Ορθοδόξου Εκκλησίας και έχει προσαρμοστεί στις νέες προϋποθέσεις που ζει η Εκκλησία. Από τις 3 ως και τις 4 Νοεμβρίου 2006  συνεδρίασε η κληρικό-λαϊκή συνέλευση στον Άγιο Βλάσιο του Δυρραχίου το οποίο οργανώθηκε από την Ορθόδοξη Αυτοκέφαλη  Εκκλησία της Αλβανίας. Σ’ αυτήν έλαβαν μέρος 252 κληρικοί και λαϊκοί ορθόδοξοι πολιτισμένοι και με επιστημονικούς τίτλους οι οποίοι ενέκριναν ένα καταστατικό που προσαρμόζετε στους καιρούς μας. Μήπως εσύ είσαι πιο έξυπνος η αγαπάς την Εκκλησία πιο πολύ από αυτούς τους ανθρώπους? Πως μπορεί να αγαπάς εσύ την Εκκλησία πιο πολύ με αυτά που λες και φαντάζεσαι!
Η μήπως δεν ξέρεις πως κατά τον καιρό της δικτατορίας  όπως και κατά τον καιρό του Βασιλιά τέθηκαν ως επικεφαλής της Εκκλησίας άνθρωποι όπως ο Κοκονέση και εχθροί της πίστεως μας. Αλλά όπως φαίνετε και εσύ θέλεις να μοιάσεις στον Κοκονέση και έπειτα να πάρεις το καζμά και να καταστρέψεις όσες εκκλησίες έχουν απομείνει.
Επίσης δεν καταλαβαίνω  τι είναι όλη αυτή η εχθρότητα προς την Ελλάδα με την οποία έχουμε πολύ καλές σχέσεις (προσοχή τις σχέσεις δεν τις κάνουν τα ελεγχόμενα και συκοφαντικά ΜΜΕ  αλλά οι άνθρωποι) γιατί εκεί έχουμε χιλιάδες μετανάστες που εργάζονται, ζουν, κερδίσουν. Καθαρό προϊόν  αυτής της σχέσης είναι και οικονομική ευημερία, η πολιτιστική ανύψωση πολλών ανθρώπων από κάθε γωνιά της Αλβανίας αλλά και οι ευημερία πολλών κατεργάρηδων τεμπέληδων σαν και σένα αλλά και πολλών αναλφάβητων δημοσιογράφων που τρώνε σπέρνοντας μίσος μεταξύ των λαών.
Από τι φαίνετε και κατά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο πρέπει να ήσουν με τους ιταλούς φασίστες γιατί δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορεί κάποιος να μιλάει για εισβολή στην Αλβανία κατά το ελληνο-ιταλικό πόλεμο, όταν είναι παγκοσμίως γνωστό ότι η Ιταλία ήθελε τότε όλα τα Βαλκάνια. Στις 7 Απριλίου του 1939 το τότε κράτος τον 44 000 000 επιτέθηκε στην Αλβανία αλλά  οι αλβανοί δεν πολέμησαν γιατί τους παρέδωσε ο Ζώγκου. Το 1940 επιτέθηκε στην Ελλάδα, αλλά οι έλληνες απάντησαν και απελευθέρωσαν πόλεις της Αλβανίας, αλλά δεν πρέπει να ξεχάσουμε πως εκατοντάδες έλληνες έπεσαν στον πόλεμο εναντίων του κοινού εχθρού , ο λαός τους περίμενε ως απελευθερωτές . Δεν υπάρχει βουνό και λαγκάδι χωρίς έλληνες στρατιώτες  που έπεσαν στο πόλεμο, αλλά τώρα θέλεις εσύ αλλά θέλουν και άλλοι να μας κάνετε ηλίθιους λέγοντας μας ότι η αλήθεια είναι ψέμα και ότι στην Κλεισούρα η Μπομποστίτσα δεν υπάρχουν έλληνες πεσόντες , έφτασε μέχρι εκεί η δουλειά που και ο πρόεδρος της δημοκρατίας και η βουλή ασχολούνταν με μία ιστορία σκηνοθετημένη και φτιαγμένη από τα εθνικιστικά ΜΜΕ. Αυτό λέγετε αυτοί με ψωμί και εμείς με πέτρες.
Στην Κορυτσά υπάρχει νεκροταφείο για τους γάλλους στρατιώτες (πολλοί εκ των οποίων από τις γαλλικές αποικίες στην Αφρική) που σκότωσαν και πολλούς πατριώτες και να μην κρατήσουμε νεκροταφείο για τους έλληνες που πολέμησαν τον κοινό εχθρό!
Κ. Καμικάζι που δεν σκέφτεσαι ποια θέση θέλεις να έχεις μπροστά στο Θεό, που θα βάλεις την ψυχή σου  γιατί μοιάζεις με τον Ιούδα Ισκαριώτη  αλλά το 21 –αιώνα, γιατί συκοφαντείς μέσο των αηδιαστικών τηλεοράσεων και άλλων μέσων που ζουν από συκοφαντίες , γιατί κάθε φορά που κάποιος λέει την αλήθεια αυτούς δεν  τους συμφέρει. Αυτοί έχουν πάρει το ρόλο του εκτυφλωτή  μέσο του φώς που ισχυρίζονται πως προσφέρουν, έτσι μπορούν και πνίγουν κάθε φωνή που λέει την αλήθεια και φωτίζει τους ανθρώπους.
 Για να τελειώσω την σκέψη μου σου λέω κ. Καμικάζι πως ότι κτίζεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία μας, ναοί, σχολεία, κλινικές δεν είναι ιδιοκτησία σου, ούτε του κράτους αλλά ιδιοκτησία των πραγματικών ορθοδόξων και κτισμένα με την βοήθεια άλλων ορθοδόξων από όλο τον κόσμο. Σου ξεκαθαρίσω εσένα και όσους σκέφτονται όπως εσύ, ότι οι ορθόδοξοι είναι ένα είδος ανθρώπων που ζουν τις εντολές του Χριστού που εσύ δεν γνωρίσεις η καλύτερα σκέψου για λίγο πως ζεις εσύ και το αντίθετο από αυτό είναι η ορθόδοξη ζωή.
Ο Τιμημένος μας Αρχιεπίσκοπος η Αυτού Μακαριότητα Αναστάσιος είναι ειλικρινής φίλος και αγαπητός του αλβανικού λαού, γιατί αφήνει στην Αλβανία αυτά τα καταπληκτικά έργα που όλος ο κόσμος τα ζηλεύει και καμία αλβανική κυβέρνηση έχοντας μεγαλύτερες δυνατότητες δεν τα έδωσε σ’ αυτόν το λαό, αλλά όπως και εσύ αυτή η βρώμικη  ράτσα  πλουτίσει εις βάρος του δικαίου. Εσύ ο ίδιος Νικόλα Μάρκου, δεν κάνεις τίποτα και έχεις το θράσος για να ζητήσεις από αυτών που δουλεύει και έκανε τα πάντα, το λόγο γιατί δεν τα έκανε όλα όπως εσύ νομίζεις. Έτσι η εξαπάτηση και η ληστεία συνεχίσετε.
Εσύ κ. Καμικάζι κρατάς έναν σταυρό που δεν το αξίζεις και δεν ξέρεις ούτε ο ίδιος εργαλείο ποιανού είσαι και ότι δουλεύεις για να βρωμήσεις με αυτό που έχεις λερωθεί ως το λαιμό τους άλλους. Στην Ψευδό-Μακεδονία γίνεσαι κληρικός και έπειτα με θόρυβο και φασαρία κερδίσεις δόξα και προσωρινά αγαθά, όπως ο Ιούδας πουλιέσαι παντού και σε οποιονδήποτε. Αλλά γιατί δεν μας λες ότι η Μητρόπολη που σε χειροτόνησε, σ’ έχει καθαιρέσει για να μη πούμε πως σ’ έχει αφορίσει?
Κατά αυτό το έτος όι Ορθοδοξία θα εορτάσουν τα 100 χρόνια ανεξαρτησίας και τα 1900 χρόνια από τότε που ο Απόστολος Παύλος έφερε τον λαό από την ειδωλολατρία στην Ορθοδοξία.
Όλοι οι ορθόδοξοι πιστοί  με αρχηγό τον αγαπητό μας Αρχιεπίσκοπο  την Αυτού Μακαριότητα Αναστάσιο Γιαννουλάτο λαμβάνουν μέρος στην χαρά αυτή και υψώνουμε την σημαία ου Δικέφαλου Αετού που είναι προϊόν των ιδανικών και του πολιτισμού που άνθησε κατά το Βυζάντιο και ήταν μέρος αυτού του λαού. Σε παρακαλώ μην ξοδεύεις άδικα τα χρήματα για το ταξί μέχρι το Καθεδρικό των Τιράνων γιατί κάθε βήμα που κάνεις προς αυτό με λόγια και έργα θα σε φέρει αντιμέτωπο με τέτοια αντίσταση που ούτε καν θα φανταστείς εσύ και αυτοί που σε ωθούν. Η Εκκλησία μας έχει κρατηθεί από τις θυσίες των πιστών της, έχει τραφεί από το αίμα των μαρτύρων της για χάρη της αλήθειας και της αγάπης. Είμαστε έτοιμοι να θυσιαστούμε και δεν θα αφήσουμε κανέναν και ποτέ να μας  προσβάλει την πίστη και τους τόπους λατρείας μας. Σε καλώ σε μετάνοια όσο πιο γρήγορα  και να μην είσαι πια το μαύρο πρόβατο, χωρίς γάλα, ανορεξική και με άχρηστο μαλλί από τις αρρώστιες που σ’ έχουν πιάσει πνευματικά και σωματικά!
Με αγάπη και σεβασμό ο Σωτήρης Μπάμπουλλας, Πρώτος Πρόεδρος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας.

Sunday, January 06, 2013

Υγεία: Πανάκριβο αγαθό για τους πλέον ευάλωτους και τις πλέον ευάλωτες

http://www.ecogreens-gr.org/cms/index.php?option=com_content&view=article&id=4018:2013-01-06-16-18-09&catid=10:health&Itemid=25

Κυριακή, 06 Ιαν. 2013, 18:16
Με μία ξεκάθαρα ρατσιστική απόφαση οι Υπουργοί Οικονομικών, Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας-Υγείας κατέληξαν στην αναπροσαρμογή των κλειστών νοσηλίων για τους πολίτες κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των τρίτων χωρών, που δεν είναι μόνιμοι κάτοικοι της Ελλάδος και συγκεκριμένα στο διπλασιασμό της αναγραφόμενης τιμής στον πίνακα Κλειστών Ελληνικών Νοσηλίων (Κ.Ε.Ν.) για τους πολίτες των ανωτέρω κατηγοριών.
Όπως εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς, για το ελληνικό κράτος όσοι/ες αλλοδαποί/ες διαμένουν παράνομα στη χώρα, παρά το γεγονός ότι ζουν κατά κανόνα κάτω από το όριο της φτώχειας, θεωρούνται για κάποιο ευφάνταστο λόγο προύχοντες και τιμωρούνται με διπλάσια νοσήλια στα νοσοκομεία. Έτσι, αν ένας/μία μετανάστης/στρια χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα μέχρι σήμερα δυσκολευόταν να αντεπεξέλθει στην κάλυψη των νοσηλίων από ιδίους πόρους επειδή είναι άπορος και ανασφάλιστος, τώρα απλά θα αδυνατεί.
Η απάνθρωπη πλευρά αυτού του μέτρου γίνεται ακόμα πιο εμφανής στην πιο ευαίσθητη φάση της ζωής μίας γυναίκας, που είναι το στάδιο του τοκετού. Τα νοσήλια για τον τοκετό με τη νέα ρύθμιση φτάνουν πλέον σε δυσθεώρητα ύψη, γεγονός που προβλέπεται να αποθαρρύνει πολλές μετανάστριες από την επιλογή γέννας στο νοσοκομείο, με αποτέλεσμα να τίθεται σε άμεσο κίνδυνο η ζωή τόσο των ίδιων όσο και των νεογνών.
Οι απρόβλεπτες συνέπειες του μέτρου αυτού εντείνουν την ανθρωπιστική κρίση που έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια στη χώρα μας, η οποία τείνει να μετατραπεί σε κρίση των αξιών του ανθρωπισμού, τόσο για την ελληνική πολιτεία, όσο και για ένα μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Η στροφή σε μία πολιτική με επίκεντρο τον άνθρωπο και τις στοιχειώδεις αρχές του ουμανισμού, πρέπει να γίνει άμεσα, προτού η κρίση προσλάβει εκρηκτικές διαστάσεις με  επώδυνες συνέπειες για όλους.
Θεματική Ομάδα Υγείας
Θεματική Ομάδα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα

Θαλάσσια σύνορα με την Αλβανία: Η Ελλάδα θα προχωρήσει σε μονομερή ανακήρυξη ΑΟΖ στον ΟΗΕ


Η ακύρωση της συμφωνίας για τα θαλάσσια σύνορα με την Ελλάδα από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας φαίνεται πως θα έχει επιπτώσεις για την χώρα, γράφει η εφημερίδα «Shekulli» υποστηρίζοντας πως η Ελλάδα θα προχωρήσει σε μονομερή ανακήρυξη ΑΟΖ στον ΟΗΕ.



ΓΙΑΤΙ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΤΑΙ Η ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΑΝΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΑΟΖ Συντεταγμένες για υφαλοκρηπίδα ετοιμάζεται να καταθέσει η κυβέρνηση

Το ενδεχόμενο να καταθέσει συντεταγμένες στα Ηνωμένα Έθνη για τα εξωτερικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ, εξετάζει η κυβέρνηση.
Σύμφωνα με το «Βήμα της Κυριακής», ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς στηρίζει μια τέτοια κίνηση, κάτι που
φάνηκε και από την αναφορά στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του. Εάν τελικά αυτό συμβεί, σύμφωνα με τη δημοσίευμα, η ελληνική πλευρά θα καταθέσει τις συντεταγμένες ενδεχομένως και εντός των πρώτων μηνών του νέου έτους.

Στο τραπέζι έχει πέσει και η ιδέα της μονομερούς ανακήρυξης, η οποία όμως προς το παρόν δεν κερδίζει έδαφος, καθώς θα μπορούσε να προκαλέσει θερμό επεισόδιο με την Τουρκία και αντιδράσεις άλλων χωρών. Στις κινήσεις της Αθήνας, μεγάλο ρόλο παίζουν και οι εξελίξεις στο μέτωπο των ερευνών για υδρογονάνθρακες, που διεξάγονται σε περιοχές του Ιονίου και νότια της Κρήτης, από το σκάφος της νορβηγικής εταιρείας PGS. Το ζήτημα του καθορισμού των συντεταγμένων, ανέλαβε η αρμόδια Υδρογραφική Υπηρεσία του Πολεμικού Ναυτικού.

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, η υπηρεσία έχει ολοκληρώσει το έργο της και αυτή την περίοδο, βρίσκονται σε εξέλιξη συζητήσεις μεταξύ των αρμοδίων διευθύνσεων του υπουργείου Εξωτερικών όσον αφορά τη νομική επεξεργασία της πρωτοβουλίας αυτής και την κατάθεσή της στη Διεύθυνση Ωκεανικών Υποθέσεων και Δικαίου της Θάλασσας των Ηνωμένων Εθνών. Υπάρχουν ωστόσο και αντιρρήσεις για την κατάθεση συντεταγμένων, καθώς υπάρχει ο φόβος για κατάρρευση των διερευνητικών επαφών με την Τουρκία, ενώ αντιδρούν και τρίτες χώρες, που τάσσονται κατά των μονομερών ενεργειών.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Αθήνα και το Κάιρο, διεξάγουν συνομιλίες εδώ και 7 χρόνια, σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων με στόχο την οριοθέτηση της ΑΟΖ. Η Αίγυπτος προσπαθεί να κρατήσει ισορροπίες στην περιοχή και πρόσφατα κάλεσε εταιρείες για έρευνες στην ευρύτερη περιοχή. Θολή είναι η εικόνα και με τη Λιβύη, η οποία βρίσκε
ται σε μεταβατική φάση αυτή την περίοδο.

newpost.gr/



Η ακύρωση της συμφωνίας για τα θαλάσσια σύνορα με την Ελλάδα από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας φαίνεται πως θα έχει επιπτώσεις για την χώρα, γράφει η εφημερίδα «Shekulli» υποστηρίζοντας πως η Ελλάδα θα προχωρήσει σε μονομερή ανακήρυξη ΑΟΖ στον ΟΗΕ.

Ο υπουργός Εξωτερικών, Έντμοντ Παναρίτι είχε προβλέψει σε "μυστική έκθεση" πως η Ελλάδα μπορεί να μην δεχθεί την επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας των θαλάσσιων συνόρων και απ’ ότι φαίνεται προς τα εκεί οδεύουν τα πράγματα.
Η κίνηση αυτή της Ελλάδας θα μπορούσε να αναγκάσει την Αλβανία να δεχτεί την συμφωνία που υπεγράφει το 2009 ειδάλλως η μόνη λύση που της απομένει είναι να απευθυνθεί στο Διεθνές Δικαστήριο για το Δίκαιο της Θάλασσας που όμως και εκεί θα είναι σκούρα τα πράγματα για την Αλβανία…
Η εφημερίδα «Shekulli» τονίζει πως η Ελλάδα δεν έχει ανεπίλυτες διαφορές μόνο με την Αλβανία καθώς εκκρεμεί το θέμα των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών και με την Τουρκία, αφού εδώ και 7 χρόνια διεξάγονται συνομιλίες σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων χωρίς να υπάρχει ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Αξίζει να υπενθυμίσουμε πως λίγες μέρες πριν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε έκθεσή του έστειλε ξεκάθαρο μήνυμα υποστήριξης προς την Ελλάδα για την ανακήρυξη των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών (ΑΟΖ).
Μάλιστα διάφοροι αναλυτές υποστηρίζουν πως είναι πλέον ζήτημα χρόνου η ανακήρυξη ΑΟΖ από την Ελλάδα. Η κίνηση, αν και χαρακτηρίζεται ριψοκίνδυνη και με περιπλοκές, κρίνεται από τους αναλυτές επιβεβλημένη, ενώ προεξοφλείται πως ο Αντώνης Σαμαράς δεν θα κάνει πίσω και θα ακολουθήσει τα βήματα του Τάσσου Παπαδόπουλου και της Κύπρου, που τόλμησαν. Η μεγάλη απόφαση φαίνεται πως έχει ήδη ληφθεί και δεν πρόκειται να αλλάξει. Η ανακήρυξη της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) είναι προ των πυλών. 

Τελευταία τροποποίηση στιςΣάββατο, 05 Ιανουαρίου 2013 19:0 (http://aftonomi.gr/politiki)

  • Kufijtë detarë dhe Zona Ekskluzive Ekonomike ujore/ Greqia shpalos strategjinë për 2013-n, do të çojë në Sekretariatin e OKB-së kufijtë detarë dhe ujorë të saj pas shpalljes së njëanshme.
Publikuar më 06.01.2013 | 9:00 (http://shekulli.com.al/web/p.php?id=12850&kat=100)
Plarent Shehu  
Qeveria greke ka bërë të ditur se Greqia do të shpallë shumë shpejt kufijtë detarë dhe Zonën Ekskluzive Ekonomike ujore e detare. Burime pranë stafit të Kryeministrit grek bëjnë me dije se, Greqia ka hartuar një strategji dhe draft-projektin e përcaktimit të kufijve ujorë me shtetet fqinjë. Dy janë hapat që do të ndjekë qeveria greke e Andonis Samaras: së pari, Greqia do të shpallë në mënyrë të njëanshme kufijtë detarë dhe Zonën Ekskluzive Industriale ujore e detare të saj, së dyti do të paraqesë në Sekretariatin e OKB-së një draft-projekti të përcaktimit të kufijve ujorë të Greqisë me shtetet fqinjë. Lajmi bëhet i ditur nga media greke, të cilat citojnë se nga burime pranë kabinetit të kryeministrit grek Samaras, deklarojnë se tashmë është thjesht çështje kohe që Greqia të shpallë kufijtë e saj detarë dhe ujorë. Mediat greke njoftojnë se, veprimi i qeverisë greke, edhe pse karakterizohet si i rrezikshëm e i komplikuar, gjykohet nga këshilltarë të Kryeministrit grek si i domosdoshëm, duke parashikuar se Antonis Samaras nuk do të tërhiqet dhe do të ndjekë të njëjtën rrugë që ndoqi edhe homologu i tij në Qipro Tasos Papadhopulos, i cili sipas medias greke, guxoi me shpalljen e njëanshme të kufijve. Vendimi i marrë nga kabineti i Andonis Samaras në bashkëpunim edhe me Ministrinë e Jashtme greke dhe Dhimitris Abramopullos nuk do të ndryshohet dhe Greqia nuk do të zmbrapset më, njoftojnë mediat greke. Deklarata e shpalljes së njëanshme të kufijve detarë të vendit fqinj me vendet e tjera si dhe përcaktimi i Zonës Ekskluzive Ekonomike Ujore është për kabinetin e Samaras e pashmangshme.
Strategjia në tavolinë
Në zyrën e kryeministrit grek tashmë kanë bërë hapa konkretë dhe kanë marrë masat në planifikimin e strategjisë për të nesërmen, pas shpalljes së njëanshme të kufijve detarë dhe ujorë. Kryeministri Antonis Samaras ka bindur - me argumente të forta - se ka dhe ekzistojnë pasuri nënujore minerare të cilat mund të shfrytëzohen nga Greqia si brenda territorit grek, por kryesisht në kufijtë e ‘shelfit kontinental’ me shtetet që e rrethojnë Greqinë, referon media greke. Sipas saj, burime brenda kabinetit qeveritar Samaras, bëjnë me dije se Kryeministri beson se përveç të tjerave, shpallja e njëanshme do të japë një frymëmarrje qeverisë së tij e cila është nën presionin e çështjeve financiare dhe sociale të Greqisë. Ai beson thellë se ka ardhur koha dhe për këtë arsye, vetëm shpallja e njëanshme e kufijve detarë dhe deklarata ‘de facto’ e shpalljes së kufijve në këtë fushë do të tërheqë investitorët, të cilët nuk do të vijnë nëse problemet e pronësisë do të jenë çështje të papërcaktuara akoma, deklarojnë burime brenda zyrës së Samaras.
Fazat e shpalljes
Sipas informacioneve të para nga zyra e Kryeministrit grek në fazën e parë, qeveria greke është e gatshme për të vijuar me shpalljen e njëanshme të pjesshme të kufijve detarë dhe ujorë. Sipas medias greke, për më tepër kjo është një lëvizje krejtësisht e ndryshme, shpallja e njëanshme nga përcaktimi i tyre. Demarkacioni do të marrë një kohë të gjatë që natyrisht nuk do të jetë një proces pa dhimbje, sipas burimeve nga të brendshme të qeverisë Samaras. Kryeministri dëshiron të ndjekë shembullin e Qipros dhe përgatitet për të deklaruar kufijtë e rinj detar, referon media greke. duke vepruar si Kryeministri qipriot Tasos Papadhopulos i cili vetshpalli kufijtë detarë dhe ujorë, dhe më pas arriti të vendosë aleancat e marrëveshjet e duhura. Qeveria greke dëshiron mbështetjen e liderëve evropiane me qëllim që ata të investojnë në Greqi. Sipas burimeve të brendshme të selisë së Kryeministrisë greke, citojnë mediat, bëhet e ditur se shpallja e njëanshme e kufijve detarë dhe Zonës Ekskluzive Ekonomike Ujore greke do të fillojë së pari nga Deti Jon dhe pastaj do të vijojë me zonën detare të jugut të Kretës, ndërsa përcaktimi i përhershëm i kufirit dhe demarkacioni do të shtyhet deri kur ta lejojnë kushtet e një dialogu konstruktiv dhe marrëveshjeve me shtetet fqinjë, përfshirë edhe Shqipërinë.
Shtetet fqinje të Greqisë
Shtetet fqinje që Greqia ka më shumë probleme me ta janë katër. Shteti i parë dhe ‘dhimbja me e madhe e kokës’ për qeverinë Samaras është Turqia. Kjo bëhet e ditur dhe nga kabineti i qeverisë greke duke shtuar se një shpallje e njëanshme nuk do të jetë e lehtë dhe jo pa probleme dhe konfrontime. Por, për qeverinë greke Turqia është nga njëra anë edhe më e lehta në negociata pasi nuk është pjesë e konventave të OKB-së, (ashtu si dhe SHBA-të,) për ‘shelfin kontinental’. Një marrëveshje paraprake me Turqinë pritet të arrihet dhe pas vizitës së Ministrit të Jashtëm turk Ahmet Dautoglu. E dyta në listë për grekët është Shqipëria, duke parë dhe përplasjet diplomatike të kohëve të fundit dhe deklaratat e të dy palëve, nuk ka vend tani për tani për negociata dypalëshe. Kështu që për qeverinë greke shpallja e njëanshme e kufijve detarë do të ishte, sipas medias greke, në dobi të dy qeverive, duke parë se kanë pasur presion të vazhdueshëm në parlamentet dhe opinionin publik përkatës sa i përket marrëveshjes së anuluar në vitin 2009-ën, gjithmonë, nëse shpallja e kufijve do të ishte brenda suazës së kufijve normalë dhe nuk do të deklarohej shpallje e kufijve që cenonte në njëfarë mënyre këdo nga fqinjët e Greqisë. Nga qeveria Samaras i ngarkuar me detyrë për të negociuar për marrëveshjen përcaktimit të ujërave është ngarkuar Ministri i Punëve të Jashtme, Dhimitris Avramopullos, i cili do të negociojë shumë shpejt me Egjiptin, Libinë, Turqinë, Izraelin, Shqipërinë dhe Sirinë.
Kozia: “Greqia të njohë Kosovën, që të marrë kufijtë detarë me Shqipërinë”  
Shkrimtari grek dhe profesori i Universitetit të Pireut Nikos Kozias, ka deklaruar dje se Greqia duhet të tërhiqet nga konfliktet që ka krijuar kohët e fundit me gjithë fqinjët dhe të njohë menjëherë Kosovën. Deklarata është bërë gjatë një interviste për televizionin shtetëror grek ‘NET’ dhe emisionin ‘I Apopsi”. Sipas profesor Kozias, “Greqia ka shumë probleme sa i përket çështjeve dhe marrëdhënieve me fqinjët e saj historikë kohët e fundit. Patjetër që ka të drejtë në shumicën e këtyre çështjeve, por kur bëhen 10 shtete të cilat kanë të njëjtin problem me ne, atëherë duhet parë edhe tek vetja jonë faji. Të shikojmë se cilat nga këto probleme mund të negociojmë dhe të zgjidhim ato që janë më të rëndësishmet për Greqinë. Sa i përket marrëdhënieve me Shqipërinë, ka një zgjidhje me ta. Qeveria greke nuk do të njohë Kosovën pasi nuk do të prishë miqësinë me Serbinë dhe për shkak të Qipros. Por, ja ku po jua them se Greqia duhet të njohë pavarësinë e Kosovës, kjo do të sheshonte gjithçka në marrëdhëniet me Shqipërinë. Të ndërrojmë njohjen e pavarësisë së Kosovës në kompromis me Shqipërinë, duke arritur të marrim marrëveshjen e kufijve ujorë dhe zgjerimin e të drejtave të plota të minoritetit grek në Shqipëri. Ky është kompromis, i cili është i arritshëm. Sa i përket Serbisë, ajo është shteti i parë që ka njohur Maqedoninë, FYROM, përse Greqia duhet t’i bëjë hije dhe të mos njohë Kosovën? Do ta shikoni shumë shpejt, vet Serbia do ta njohë Kosovën. Çfarë do t’i mbetet Greqisë, nëse nuk bën asnjë kompromis dhe nuk tërhiqet në disa çështje? Jua them unë, asgjë nuk ka për të përfituar dhe do të katandisemi shumë keq në marrëdhëniet me fqinjët”, përfundoi profesori i Universitetit të Pireut dhe shkrimtari grek Nikos Kozias gjatë një interviste për televizionin shtetëror grek ‘NET’.   
Kufiri detar me Greqinë ekziston dhe njihet nga OKB
Njoftimi që u dha këto ditë për nismën e qeverisë greke për shpalljen në mënyrë të njëanshme të kufijve të saj detarë dhe për depozitimin e aktit përkatës me koordinatat ndarëse, ka të bëjë me kufijtë që ndajnë ujërat territoriale, ‘shelfin kontinental’ dhe Zonën Ekonomike Ekskluzive dhe eventualisht zonat speciale. Duket se bëhet fjalë për ato kufij që nuk kanë problem për t’u përcaktuar, për hapësirat detare që nuk kanë përballë apo në krah të tyre territore detare që iu përkasin shteteve të tjerë. Sepse në rastin e këtyre të fundit, në zbatim të ‘Konventës për të Drejtën e Detit’, të ‘Montego Bay’, të vitit 1982, si dhe të akteve të tjerë të së ‘Drejtës së Detit’, lypsen të përcaktohen me marrëveshje midis shteteve të interesuar. Kjo situatë ka të bëjnë me kufijtë e saj me Shqipërinë, Libinë, Egjiptin, Turqinë etj, të cilat nuk mund të përcaktohen dot në mënyrë të njëanshme as nga Greqia dhe as nga shtetet përballë saj të përmendur më lartë. Ato caktohen vetëm me marrëveshje midis tyre, siç ka bërë Greqia p.sh. me Italinë apo Shqipëria me Italinë. Vendosja dhe shpallja e kufijve detarë në rastet e këtyre shteteve, përfshirë këtu edhe Greqinë pa marrëveshje, do të përbënte shkelje të normave dhe parimeve bazë të së ‘Drejtës së Detit’ dhe të ‘Drejtës ndërkombëtare’. Pra, është e drejta e saj që, me anë marrëveshjesh, të përfunduara në kushtet e përcaktuara nga legjislacioni i brendshëm i saj dhe i shteteve përkatës, si dhe nga ‘Konventa e Vjenës’ e vitit 1969 “Për të Drejtën e Traktateve”, duke respektuar parimet e rëndësishme të së drejtës ndërkombëtare si barazinë sovrane, paprekshmërinë territoriale, mospërdorimin e mashtrimit, presionit, kërcënimit etj, pa prekur natyrisht interesat e shteteve të tjerë, të këtë të qartë kufijtë e vet detarë. Sa i përket kufijve me Shqipërinë, deri më sot, në kushtet e mungesës së një marrëveshjeje bilaterale, ato janë të përcaktuara nga vendimi i ‘Konferencës së Londrës’ i vitit 1913 dhe protokollet e Firences të viteve 1913 dhe 1925 si dhe nga aktet e brendshme të të dy shteteve. Kufiri detar shqiptaro – grek, në një pjesë të tij, ka qenë dhe është i përcaktuar nga pala greke. Me Ligjin 230/1936, në vitin 1936 e kishte vendosur gjerësinë e ujërave të veta territoriale në 6 milje detare. Kurse sipas Protokollit të Firences së vitit 1925, në hapësirën detare që shtrihet nga piramida 79/III, kufiri detar ndjek perpendikularen që fillon prej saj dhe vazhdon në zonën e kanalit të Korfuzit në vijën e mesit midis dy brigjeve. Sikurse Shqipëria ka pranuar në heshtje gjerësinë e ujërave territoriale greke në masën e 6 miljeve, ashtu edhe Greqia, në të njëjtën mënyrë ka pranuar gjerësinë prej 12 miljesh detare të shpallur nga shteti shqiptar dhe përcaktimin e vijës së kufirit detar në zonën e Kanalit të Korfuzit tek mesi i tij. Asnjëherë nuk rezulton që të ketë pasur kontestim prej qeverisë greke, përkundrazi është njohur dhe respektuar kjo gjerësi, madje edhe në dokumente zyrtare. Është kjo arsyeja pse them që kufiri shqiptaro-grek në detin Jon është ai që ka qenë, që është njohur dhe është respektuar nga të dyja palët. Prandaj, besoj se Greqia nuk mund të shpallë në mënyrë të njëanshme kufij detarë në zonat me Shqipërinë dhe as të kërkojë të shfrytëzojë pasuritë e ‘shelfit kontinental’ në hapësira të tilla. Nëse do të veprohet në këtë mënyrë, atëherë autoritetet kompetente shqiptare duhet të angazhojnë specialistët përkatës që t'i studiojnë me vëmendje për të parë në se ato cenojnë apo jo kufijtë e Republikës së Shqipërisë.